Tuesday, June 28, 2011

* अमेरिकेतील - चॉकलेटच्या बंगल्यातील सफर-------------------

                            
   असावा सुंदर चोक्लेटचा बंगला --------
   चंदेरी -सोनेरी चमचमता चांगला -----
                                           असा बाल-- विश्वातील भला मोठा--'' बंगला ''आज प्रत्यक्षात अमेरिकेतील पेनसिल्वानिया राज्यातील -- हरशी येथील चॉकलेटच्या  फ्याकटरीच्या रुपामध्ये बालचमुंच्या समवेत पहावयास मिळाला .आणि तो दिवस लहानपणच्या विश्वात हरवून गेला .
                                           हंडन -व्हर्जिनिया --मेरील्यान्ड --नंतरच्या पेनसिल्वानिया राज्यातील ''हरशी ''येथे तीन तासाच्या कार प्रवासाने १२ चे सुमारास दाखल झालो .तेथील प्रवेशद्वारावरील आकर्षक फलकच आपल्याला आगामी चॉकलेटी सफरीची चुणूक दाखवितो.कार पार्किंगसाठी त्या भल्यामोठ्या पार्किंगलॉट मध्ये--- जागाशोधून कार पार्क करणे हे येथील कलाकौशल्याचे --आन्हिक--- उरकून घेतले .समोर  दूरच्या टेकडीवरील  हिरवळीतील ''WEL-COME TO HERSHY '' अशी पांढरी - अक्षरे  दुरूनच  दूरदेशींच्या ---- सगळ्या बाल राजकुमारांचे स्वागत करीत होती .
                                           समोरच एक लाल पांढऱ्या रंगाची आकर्षक  टर्याम आम्हास लवकर येण्यास खुणावत होती.असंख्य लहान थोर मुलांचे रंगीत कपडे व सर्व पालकांचे चेहऱ्यावरील उत्छुकता स्पष्ट दिसत होती .पोपटी रंगाचा रुबाबदार पोशाख केलेल्या चालकाच्या त्या ट्रोलीत बसून आतील फयाकटरीच्या मुख्य दालना जवळ ५ मिनिटाच्या प्रवासातच आलो . तेथील  चॉकलेटी रंगाच्या भिंतीवर-- ''HERSHY'S -GREAT AMERICAN -CHOCOLATE -WORLD TOUR ''या पाटीकडे पाहताच क्यामेर्याची कवाडे उघडली.तेथे अजून एक वैशीष्ठ्य नजरेत भरले ते  म्हणजे --बाहेरील-भागातील '' कव्हर्ड प्र्याम पार्किंग लॉट '' लहान मुलांच्या चार चाकी ..कार्स येथे ओळीमध्ये  ...आज्ञाधारक लहान मुलां प्रमाणेच-- गुपचूप आपल्या बाल- मालकाच्या प्रतीक्षेत  उभ्या होत्या .
                                           सगळ्यांची पावले आता त्या-- अदभूत विश्वात रमण्यास वळाली.सुरवातीस चॉकलेट ज्या फळापासून बनते त्या अननसाप्रमणे असणाऱ्या कोको - फळाची  झाडा पासून कशी तोड केली जाते याची माहिती टी .व्ही .वरील फिल्म मध्ये आपणास मिळत रहाते .या पिवळसर रंगाच्या फळातून  फणस बी प्रमाणे दिसणाऱ्या बिया वेगळ्या करून त्या वाळवतात.हे बी-- कडवट चवीचे असते .त्याची वर्गवारी करून वाळलेल्या बिया कारखान्यातील बेल्टवर पसरून त्यांचा चोकलेटी प्रवास सुरु होतो.त्याची बारीक भुकटीत-पावडर बनते .त्यात शुद्ध दुध व साखर यांचे मिश्रणाने संपूर्ण यांत्रिक प्रक्रियेने विविध आकाराचे चॉकलेट्स बनलेले व त्याचे लहान मोठी आकर्षक प्याकिंग बाहेर येई पर्यंतचा सर्व प्रवासाचे दर्शन आपल्याला तेथील अंधाऱ्या--- गुहेमधील  ट्रोलीच्या प्रवासाद्वारे पहावयास मिळते . या अदभूत दुनियेची सफर '' प्रत्येकास खमंग सुवास व   ''चोकलेटचे  दोन लहान मोदकांचा प्रसाद देऊन  मोठ्या आनंदाचा ठेवा मिळून केंव्हा संपते हे कळतही नाही .विनामूल्य----- सफरीचे दार आता उघडते ते------'' विविध मूल्य'' असलेल्या---- चोकलेटच्या खऱ्या मॉलमध्ये .

                                           येथे आपापल्या आवडी निवडीनुसार मनसोक्त  चॉकलेटची खरेदी केल्याशिवाय बाहेर पडण्याचा मोह आवरता येत नाही . चॉकलेटच्या आकाराची खेळणी -टी शर्टस -की चेन्स -बॉल्स-याचीही हौसेने खरेदी होते . बाहेर येवून तेथील रंगीत फुले व हिरवळीच्या सहवासात  आपणास पोट पूजा - करण्याची आठवण होते .आजू बाजूच्या नयनरम्य वातारणात फिरत असतानाच परतीच्या---- कडवट--- औषधाचीही  आठवण होते.
                                                                  
                                           '' अननस आहे जात फळाची खाण्या लागे फार मधुर --------
                                           आगगाडीही जलद धावते निघतो तीच्या बंबी धूर --------''

                                           या बाल गीताचीही आज प्रकर्षाने  आठवण झाली . अननसा प्रमाणे दिसणाऱ्या --परंतु  कडवट चवीच्या फळातील बियांपासून  तयार होणाऱ्या  व लहानथोरापर्यंत सर्वांच्याच   पसंतीस उतरलेल्या मधुर अश्या '' चोकलेटी दुनियेच्या रम्यआठवणी ''- खिसा भर -भरून घेतच  आम्ही  तिचा निरोप घेतला तो------ चोक्लेटचा  रसमधुर आस्वाद  घेतच.
                                                                                ................................................

Wednesday, June 22, 2011

// अमेरिकेतील --नव्हे जगातील उंच स्मारक //

 
                               साद--------- देती हिम  शिखरे----- शुभ्र पर्वतांची ---------/
                              हिमालय हा नैसर्गिक उंच पर्वत आहे .त्याची बरोबरी तर करणे केवळ अश्यक्य .पण माणूस हा मोठा कल्पक प्राणी आहे .तो आपल्या कल्पकतेने  निसर्गाची बरोबरी करू पहातो आहे.याची साक्ष म्हणजे ''वाशिंग्टन  येथील ''वाशिंग्टन मोन्युमेंट '' हे --- ५५५ फुट उंच--- संपूर्ण   मार्बल -ग्र्यानाईटचे --- येथील  लोकप्रिय महान योद्धा  -- जॉर्ज वाशिंग्टन  याचे  स्मरणार्थ उभारलेले  जगातील उंच  प्रसिद्ध  स्मारक .
                              देश मोठा--- की माणूस --खरे तर देशातील  थोरामोठ्या माणसांमुळेच तो देश आपोआप मोठा  होत जातो.लोकप्रिय  योध्याने----- ब्रिटन बरोबर झालेल्या युद्धात विजय मिळवून अमेरिकेस स्वतंत्र केले व अमेरिकेचा पहिला प्रेसिडेंट होण्याचा मानही पटकाविला .
                              वाशिंग्टन येथे आल्यावर या स्मारकाचे प्रथम दर्शन घेतल्यास त्यावरून  आपोआपच संपूर्ण वाशिंग्टन शहराचे गरुड भरारी -दर्शन घेता येते . फ्री एन्ट्री -असली तरी आपली तिकिटे व त्यास द्यावयाच्या भेटीची वेळ ठरवून घ्यावी लागते .
                              एका भव्य अश्या विशाल मैदानावर -- सभोवतालच्या हिरवळीवर उत्तुंग चौरसाकृती  संगम रवराचे स्मारक.वरील टोकाचा भाग निमुळता पिऱ्यामिड सारखा .  भोवती अमेरिकन झेंड्यानी अखंड  फेर धरलेला आहे .बसण्यासाठी संगमरवरी लांबलचक बेंच .आपआपल्या वेळे नुसार आत एन्ट्री मिळते .आत मधील ए .सी .लिफ्टमधून एका वेळेस १० -१२ जणांना वरपर्यंत घेऊन जाते. तेथून चारही बाजूचे अखंड  विहंगम दृश्य पाहण्यास जाड काचेची मोठी तावदाने.त्यामधून संपूर्ण शहराचे विहंगम नेत्र सुखद दर्शन उंचावरून पाहण्यास मिळते .

                              रात्रीचे अंधारात आजू बाजूची  सर्व मुख्य स्मारके दिव्यांनी उजळून निघतात .दिवाळीतील सुंदर भव्य किल्ला पहावा तसे भासते .एका बाजूस युएस कॅपिटोल---एका बाजूस व्हाईट हाउस '----तिसऱ्या बाजूस असणारे वॉर मेमोरियल अन लिंकन मेमोरिअल ,अन चौथ्या बाजूस जणू बेटावर असल्याचे भासणारे  पोटोम्याक नदीच्या-- कुशीतील '' रोनाल्ड रेगन  डी. सी. विमान तळ ..एका बेटावर असल्याचा भास होतो .विमानांचे ल्यानडिंग -व फ्लाइंगही किल्ल्यातील  चिमुकल्या विमानाप्रमाणे मोहक  दिसते .'' टायडल बेसिन '''हे बेसिनच्या आकाराचे मोठे तळे व सभोवती जपानी-- चेरीची बाग .
                              १८४८  ते १८८४ या काळात बांधल्या गेलेल्या व मध्येच फंड्स अभावी खंडित झालेले हे स्मारक त्यामुळे दोन रंगाच्या मार्बल मध्ये तयार झालेले दिसते .

                              हे स्मारक पहात असताना--  ब्रिटनचे आयकॉन असलेले ---''लंडन आयच्या ''पारदर्शक कॅप्सूल्स मधून पाहिलेल्या लंडन शहराच्या -  २००७ मधील सुखद  स्मृती जागृत झाल्या .
                                                               

                              दुसरी आठवण झाली ती-- १९८६ च्या --- ''संगे मरमरका --आग्र्याच्या ताज महालची .एक आहे शुभ्र धवल असे पत्नीवरील निस्सीम प्रेमाचे प्रतिक व कलाकुसरीचा असामान्य  नमुना तर  हे---- आहे  देशभक्तावरील पराक्रमाच्या --अभिमानाच्या उच्च पराकोटीची परीसीमा.आजही  ह्या स्मारकाचे रुपात-- ताडासनात-- उभे राहून जॉर्ज वाशिंग्टन आपल्या देशाच्या संरक्षणाची जबाबदारी अविरत  पार पाडत असल्याचे दिसते ,आणि '' मरावे --परी कीर्ती रुपी उरावे ''....!! या शब्दांना खरा अर्थ प्राप्त होतो तो यासारख्या देश प्रेमींच्या स्वार्थ त्यागाने .  

                                                              
                              मनसोक्तपणे--- वरील दृष्ये कॅमेऱ्यात साठवून ठेवत व डोळाभरून पहात वेळ कसा जातो ते कळतही नाही .जगातील एका ऐतिहासिक वास्तूच्या सहवासाची.... खुणगाठ मनाशी बांधून व--- पर्यटन खात्यात जमा करून  परतीच्या लिफ्टसाठी कांही पायऱ्या उतरून यावे लागते .खाली येताना त्या मनोऱ्याच्या आतील बाजूसही काही अप्रतिम कलाकृतीच्या कोनशिलेचेही दर्शनही गाईड आपणास दाखवीत असतो .खाली येऊन पुन्हा त्या वास्तूची------'' टोक केलेल्या पेन्सिली '' प्रमाणे दिसणाऱ्या प्रतिमेसह फोटो काढून त्या थोर स्मारकाचा आम्ही निरोप घेतला .आणि अमेरिकेतील एक रात्र -- ''अरेबियन नाईट ''च्या --- आविर्भावात  संपुष्टात  आली.

Tuesday, June 21, 2011

// कलाविष्कार //

                                               //  कलाविष्कार //  ---
                                                                                        
    ......................................                                                                                             मनुष्याच्या अंगी नाना कला असतात .कोणी कलाकार तर कोणी न-कलाकार -नाटककार -चित्रकार -पत्रकार ई .त्याची जाणीव प्रत्येकाला यथावकाश होते त्यानुसार तो आपली जडण करत राहतो .पुढे तो आपआपल्या  इष्ट - तपश्चर्येने  नावारूपास येतो .आणि जग त्याला ओळखुलागते.
                             
                         त्यातही प्रकार असतात -कोणी महान तर कोणी लहान --नवखा - चार पावसाळे खाल्लेला - अर्ध्या हळकुंडाने पिवळा झालेला - एका रात्रीत नावारूपास आलेला .टी.वी.माध्यमामुळे तर घरोघरी ते लोक प्रिय होतात .पण काहीजण पावसाळ्यातील कुत्र्याच्या छत्री प्रमाणे उगवून केंव्हा दृष्टी आड होतात हेही कळत  नाही . 
                         काहीना मिळतो जन्म जात आई वडिलांचा वारसा तर काहीना नसतो त्यांचाही पत्ता.पण जगाच्या रंगभूमीवर तो चमकतो एखाद्या हिऱ्यासारखा.काहींचे तर भाग्यच थोर ते असतात बाल कलाकार होतात उमदे तरुण धडाडीचे-- आघाडीचे कलाकार .साप शिडीच्या खेळाप्रमाणे ते यशस्वीही होतात जीवनात .
                         जन्म जात संपतीचा नसतो त्यांचा संबंध.वेळ अन नशिबाची साथ व प्रयत्नाची कास धरली की लक्ष्मीही त्याची साथ  सोडीत  नाही .नख शिखांत त्याचा रुबाबही  दिसतो .सुवर्ण काळ संपताच अथवा घर फिरले की त्याचे वासेही फिरतात म्हणतात -- तसे काहीसे होते .
                         त्या काळात  यश्याच्या धुंदीत  व्यसनांच्या - कुसंगतीच्या नादी कसे  लागतात व आहारी कधी जातात  कळत देखील नाही.अन मग सुरु होतो घसरगुंडीचा डाव .---अन सुरु होते --  पिंजऱ्यात - अडकलेल्या पक्ष्याप्रमाणे तडफड करणारी अवस्था आणि व्यवस्थेचा वाजतो  पुरता बोजवारा .आणि जन्मतात एकच  प्याला --- वारंवार रिचविणारे ''तळीराम ''-- पारोच्या नादी लागणारे ''देवदास'' --तर कोणी घर देता का घर चा आक्रोश करणारे'' नटसम्राट'' ......असाही  निराळाच .
                         त्यातही अपवाद असते ती  एखादीच   '' गानकोकिळा '' ती ही  विरळाच .
                                              
                         डॉ .अरविंद वैद्य ....

Thursday, June 9, 2011

// मी कोण.....? // ****** स्वतःचीच ओळख करून घेऊ या //

        ( आध्यात्मिक दृष्टी कोनातून )

                             
                    //  मी कोण.....? //  ******  स्वतःचीच ओळख करून घेऊ या //
                                             ------------------------------------              
                                               सहज राज योगाचे ज्ञानाने
                                   

                                           मी  कोण ..?  चक्रावलात ना या प्रश्नाने .

                    हा काय प्रश्न झाला . प्रत्येकजण स्वतःची  ओळख मी  ---माझे नाव--व्यवसाय --गाव ---कोणाचा मुलगा --काका-मामा-- अश्या प्रकारे  देतो .पण हा माझा हात आहे . हा माझा-----  पाय आहे . हे माझे शरीर  आहे .-------हे म्हणणारा -----कोण ?
                                           आपण  मी पाय आहे -- ----- मी हात आहे असे कधीही --- म्हणत नाही .
                    तर तो माझा --- म्हणणारा असतो तो आपला -----आत्मा---आपली प्रत्येकाची चैतन्यशक्ती.एक जीवंतपणाची जाणीव करून देणारी अगम्य अशी शक्ती .आणि त्याचे स्थान असते दोन्ही डोळ्यांच्या ''भृकूटीच्या मध्ये .
                                        
                    लौकिक अर्थाने एकाच व्यक्तीची----- ओळख वरील  प्रमाणे असणे सहाजिकच आहे .पण तो असतो नाते संबंध.अध्यामिक दृष्टी कोनातून
                                           प्रत्येकाची एक संध ----- ओळख म्हणजे --एक--'' आत्मा ''.
                    आत्म्याचे आवरणअसते - ते ---आपले शरीर----- जे बनले आहे रस --रक्त --मांस --मेद--अस्थी --मज्जा --शुक्र या सप्त धातूंनी व पंच महाभूतांनी (पृथ्वी --आप --तेज-- वायू --आकाश ) त्यातील तेज असते ते '' ओजाचे ''.तसेच आत्मा -पवित्रता -ज्ञान -शांती -प्रेम -सुख -आनंद -शक्ती या सात गुणांनी युक्त असा असतो '.त्यामुळेच व्यक्ती प्रसन्नचित्त दिसते .
                                           //   आध्यात्मिक ज्ञान ----म्हणजे आधी आत्म्याचे ज्ञान--------//

                    त्यामुळे शरीरआत्मा हे प्रमुख   दोन  भाग झाले आपल्या----- '' मी '' चे .

                    त्यापैकी शरीर हे नाशवंत असते -----तर आत्मा हा अविनाशी असतो----- हे ही सर्वश्रुत आहेच .
                                           नैनं छिदन्ति शाश्त्राणि ---नैनं दहति पावक:''--------
                   शरीराची दैनंदिन स्वच्छता व निरोगी पणा  आवश्यकच असते .हे आपल्या सर्वांना ठाऊकच आहे .
                   त्यासाठी दररोज आंघोळ व योग्य आहार विहार ओघाने आलाच.
                   
                   जो आहार विहार करतो त्याचा परिणाम अर्थातच  आपल्या शरीरावर व आत्म्या वरही होणार असतो .
                   पण  सात्विक  '' आत्म्यासाठी '' थोडे  पथ्य पाणी असते त्याची दक्षता घेणे आवश्यक असते .
                   त्यासाठी मांसाहार -कांदा -लसून -उत्तेजक पेयपान व्यसन -रात्रीचे अती जाग्रण व कु -कर्म वर्ज्य असते .
                  
                   पण 'आत्मा' नावाच्या चैतन्य शक्तीकडे मात्र आपले  नकळत  '' दुर्लक्ष्य '' होत असते .
                   त्यामुळेच आपले शरीर मात्र  आजारी पडते --मलूल होते --निरुत्चाही होते--वेळ येताच नाशही पावते .
                   आपणास सुखी व निरोगी आयुष्य जगायचे असेल तर त्याची योग्य ती काळजी वेळीच घ्या                                त्यासाठी आवश्यक असते --मेडीटेशन --ध्यान धारणा --निरामय जीवन पद्धती .
                                                          
                                           ''  आत्म्याचे स्थान व त्याचे महत्व ''
                                   ******************************************
             '' आत्मा ''-हा दोन्ही भृकुटी च्या मध्य भागी निवास करतो . अर्थात आपण कपाळावर अथवा स्त्रिया कुंकुमतिलक लावतात ती जागा.
            आपण परमेश्वरास नमस्कार करताना  कळत न कळत त्याचे स्मरणही त्या जागी स्पर्श करून  करतच  असतो.त्या स्थानाला अत्यंत महत्व आहे .
            त्याचा आकार म्हणाल तर चक्क ''बिंदू '' स्वरूप .मूर्ती तर फारच लहान पण कीर्ती महानच---- !!!! आत्मा अमर आहे .त्याला मरण नाहीच.
            ( थोडक्यात आपल्या परिचयाच्या मोबाईल मध्ये -''-सीम कार्ड  ''--चे  जेवढे महत्व तेवढे .कारण मोबाईल कितीही मूल्यवान असला तरी त्यात सिमकार्ड  नसेल तर त्याचा काहीच उपयोग होऊ शकत नाही .)
            एखाद्याला संपवायची सुपारी घेतलेला क्रूर  कर्माही या आत्म्याचे ठिकाणीच आपली बंदूक रोखतो .पण त्यामुळे संपते ते--- शरीर कारण आत्मा दिसत नसतोच. वैरही असते ते बाह्य दिसणाऱ्या शरीराशी.आत्मा मात्र  आपले स्थान बदलून बेमालूम पणे दुसऱ्या आत्म्यात प्रवेश करतो.
                                                                
                                           आत्म्याचा आध्यात्मिक  प्रवास
                                            --------------------------------------
             हा  आपला आत्मिक प्रवास अखंडपणे  वर्षानु - वर्ष चालू आहे. आपले ''सृष्टीचक्र'' हे अविरत फिरत असते.               निसर्गात उन्हाळा -पावसाळा -हिवाळा हे  बारमाही ऋतुचक्र .मनुष्याचे बालपण -तारुण्य -म्हातारपण हे आयुष्याचे  चक्र .
             दिवसाचे पहाट--सकाळ -मध्यान्ह -रात्र हा दिनक्रम तर  घड्याळात वेळेची-- रात्री १२ ते दुपारी १२ अशी -- २४ ताशी धावपळ .
             आपल्या --सृष्टीचक्राचे प्रतिक आहे ते '' स्वस्तिक चिन्ह ''.
             याचा कालावधी असतो  ५००० वर्षाचा .त्याचे ४ भाग प्रत्येकी १२५० वर्ष कालावधीचे .
             ते  समोरून पाहिले असता घड्याळाचे चाली नुसार-त्याचे उजव्या बाजूचा  वरील भाग म्हणजे --सतयुग त्या खालील --त्रेता युग
             डावी कडील खालील --द्वापार  व त्या वरील-- कलीयुग
             कलियुग व सतयुग याचा संधी काल म्हणजे --संगम युग
                                -------------------------------------------------------------------
            आत्म्याचा प्रवास हा सृष्टी चक्रातून होताना त्यास ८४ वेळा जन्म- मरणाच्या फेऱ्यातून मार्गक्रमण करावे लागते.

             * सतयुगात ----    o८   जन्म  --- श्रीकृष्ण --लक्ष्मि नारायण या देवीदेवता रुपात ---लोकसंख्या --९ लाख --सूर्यवंशी

             * त्रेतायुग  ------  १२  जन्म ----श्रीराम -सीता यांचे देवी  देवता  रुपात    -------- लोकसंख्या ---३३ करोड --- चंद्रवंशी
                                           
             द्वापरयुग ------- २१ --जन्म --- येशू --इब्ब्राहीम- बुद्ध--नानक असे धर्म संस्थापक  ---- लोकसंख्या ---कांही कोटी

             * कलियुग -------- ४२ जन्म ---- आम जनता ------------------------------------------------- कांही करोड

              संगम युग ------- 0१  जन्म  
                               --------------
                       असे---- ८४ जन्म
                               -------------- 
             यापैकी  सत + त्रेता + संगम  = २१ जन्म हे  जन्म पुण्यवान आत्म्याचे प्रतिक -  म्हणून २१ आकडा शुभ -दुर्वा -मोदकांसाठी.
             ३३ करोड देवीदेवता --त्रेता युगा अखेर -- त्याचे प्रतिक -म्हणून '' ३३ अनारश्यांचे '' वाण अधिक मासात जावयास देतात .
                                                    
                            
                                                  *  आत्म्याचे ३ रूपे *
                                         स्थूल रूप - ------लौकिक रूप --    मानवी  शरीर  
                                         सूक्ष्म रूप ------अलौकिक रूप ----    आत्मा   
                                         सूक्ष्म बिंदू रूप ---- पारलौकिक रूप ---- परमात्मा
                                                 तीन लोक                                         
                                                              पृथ्वी --- - सूक्ष्म वतन ------परम धाम 
                                                       
          
सर्व आत्म्यांचा पिता म्हणजे ----परमेश्वर --निवास स्थान परमधाम-- हे एकमेव असून जन्म मरणाच्या फेऱ्यात येत नाहीत.
             आपण पृथ्वी तलावरील सर्व आत्मे  वरील प्रमाणे ८४ वेळेच्या जन्म -मरण बंधनात अडकलेलो असतो .त्यातून सुटका नसते .हा सृष्टीचा नियम आहे .
             जग ही एक रंगभूमी आहे .येथे  आपणास परमात्म्याने आप आपला प्रवेश कण्यास पाठविले आहे .नाटकामध्ये जसे पात्र आपला स्टेज वरील सहभाग संपताच विंगेत एक्झिट घेतो त्याप्रमाणे आपला पृथ्वीवरील कार्य भाग संपताच 'मरण 'रुपी एक्झिट घ्यावी लागते.त्यावर  आपले नियंत्रणनसते.त्यावर नियंत्रण फक्त 'परमात्म्याचे ' आपल्या पार अलौकिक पित्याचे असते .
                                          आत्म्याचा येथून पुढील प्रवास कसा असेल-----?
             सृष्टी चक्राचा ---  सध्या कली युगाचा  '' अती अखेरचा '' काल सुरु आहे .त्या वेळी परम पिता परमात्मा प्रत्यक्ष मानवी देहात अवतरतात .आपला परिचय देतात .आता आत्म्याचा पृथ्वी वरील कार्य भाग संपत आला आहे व सर्वाना आपल्या घरी जावयाचे आहे .तर मी तुम्हा सर्वाना नेण्यासाठी आलो आहे असे सांगतात .
                                                      
                                     
             ही  झाली आत्म्याची अर्थात  आपली स्वतःची स्वतःलाच  ओळख .याचा आपल्या व्यक्तिश: आयुष्यात कसा उपयोग करून घ्यावयाचायासाठी --राजयोग मेडीटेशन च्या ज्ञानाची ---ओळख असणे जरूर आहे .
             याची माहिती व प्रत्यक्ष्य '' राजयोग मेडीटेशन '' असा करावा हे  आपल्या घराजवळील --
           '' प्रजापिता ब्रह्माकुमारी ईश्वरीय विश्व विद्यालयाच्या'
'कोणत्याही केंद्रामध्ये मोफत मिळते .त्याचा अवश्य लाभ घ्यावा .
             यांचे माहितीने जीवनाला एक नवी दिशा मिळते .जीवनातील विविध कटू प्रसंगांना सामोरे जाण्याची शक्ती मिळते .
             आपल्यावरच  एखादा निराश होण्याचा प्रसंग का येतो ? त्यावर या ज्ञानाचा कसा  उपयोग  करून घ्यावयाचा याची सर्वांगीण जाणीव होते .
                             
 ''          थोडक्यात ,आपला मोबाईल दिवसभर वापरल्या नंतर जसा ब्याट्री---- उतरल्याने काम देईनासा  होतो .व त्यास पुन्हा चार्जिंगला लावावे लागते नंतर तो पुन्हा फ्रेश होतो .त्याच प्रमाणे आपला आत्मा '' ८४ जन्म -मरणाच्या'' फेऱ्यातून जातो .तसेच जीवन जगताना बाह्य परिणामांचा आपल्यावर कसा परिणाम होतो .त्यातून आध्यात्मिक  ज्ञानाने त्यावर मात करून आपले जीवन- सुखी -प्रसन्न -दीर्घायू -तेजपुंज कसे करायचे याचा मार्ग सापडतो.                                            याचा प्रत्यक्ष  या -आध्यात्मिक ज्ञानाचा  अनुभव घेण्यातच मजा आहे .
                         
आम्ही तो घेत  आहोत .तुम्हीही अनुभव घेऊन पहा ***************
                                                    अनुभव हीच खात्री .
                                                      // ओम शांती //            

// हवाहवासा वाटणारा......'' हवाई ''.....प्रवास // ( भाग १ )



                             
                               //  हवाहवासा वाटणारा......'' हवाई ''.....प्रवास //         (  भाग  १  )
                               ............................................................................

                                हवा में उडता जाये........... मेरा लाल दुपट्टा मलमल का---------जी हा------ //

                                या गाण्यातील दुपट्टा ज्या सहजतेने हवेत उडत जातो तसाच आजचा विमान प्रवासही सहज सुलभ झालेला आहे .याचा अनुभव एवढ्यात  मुंबई ---वाशिंग्टन या विमान प्रवासात आला .
                               आजच्या आय .टी. च्या युगात घरोघरची मुले आणि हो मुलीसुद्धा आपले ज्ञान अधिक समृद्ध करण्यासाठी ह्या मार्गाचा अवलंब करतात .अन सहज पणे उच्च शिक्षण घेऊन तेथेच इंगलंड -अमेरीका -जपान -  जर्मनी -ऑस्ट्रेलिया येथे स्वछ्य -शांत -निसर्ग रम्य वातावरणात  रमतात .तेथे मिळणाऱ्या सुखसोई मुळे तेथील प्रतिकूल हवामानातही  हळू हळू सवयीचे  होऊन जातात .
                               त्या नंतर सुरु होते पालकांची वारी कधी कन्व्होकेशन -अर्थात मुलांच्या पदवीदान समारंभाच्या निमित्ताने तर कधी लग्नाळलेल्या  मुलीच्या  किंवा सुनेच्या बाळंतपणासाठी. त्यामुळेच  अनायासे   मिळणाऱ्या  ''आजी-आजोबा '' या परदेशात मुफ्त मध्ये  मिळणाऱ्या  नव्या पदवीमुळे .त्यामुळे मिळणारा आनंद काही वेगळाच असतो.
                               पण या ''' वर वर  '' दिसणारा आनंद उप भोगण्यासाठी त्यानाही बरीच कळ----- काढावी लागलेली असते .  हे मात्र --''वा वा ...!! निघालात वाटत--- इंग्लंड ----अमेरिकेला .मज्जा आहे बाबा तुमची !! असे म्हणणार्या नातेवाईक मंडळीच्या अथवा मित्र मंडळींच्या  गावीही नसते .     ह्या कळा सुद्धा भविष्यात सुखद आनंद देतात त्याचा प्रत्यय येतो तो या परदेश गमनाने.
                               त्यांचे माहिती साठीच  हा प्रदीर्घ  लेख --प्रपंच .................................
                                   
                               या सुखानंदाची मुहूर्त मेढ आपल्याला मुले झाल्यापासूनच सुरु होते त्यासाठी काही ---- स्वानुभवाचे '----  तंत्र आणि मंत्र ''

        -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
                                 १)  हल्लीच्या सुखी जीवनाच्या मंत्राप्रमाणे एक या दोन                                         
                                 २) मातृ भाषेतूनच शक्यतो प्राथमिक शिक्षण मुलांना द्यावे .
                                 ३) मुलांच्या सर्वांगीण गुणवाढी साठी आपला वेळ मुलांना द्या सह कुटुंब सहल काढा .
                                 ४) टी.वी.पाहण्याच्या--- व्यसनापासून आपण सर्वजण  जरा दूरच राहा                                   ५) मुलांमधील सुप्त गुणांचा शोध घ्या त्या साठी अधून मधून शाळेतील शिक्षकांना भेटा.

                                        ६) आपली मते मुलांवर लादू नका .
                                        ७) मुलांना एखादा छंद जोपासू द्या --
                                        ८) त्यांच्या मित्रांना घरी बोलवा आपणही त्यांचे घरी जा.
                                        ९) शाळे व्यतिरिक्त  एखादी परकीय भाषा ८ वी -९ वी पासूनच शिकू द्या.
                                      १०)  घरातील वातावरण नेहमीच  शांत व प्रसन्न  ठेवा .
                                                  -----------------------------------------------------------
                                 

                          ११ ) आलेला निकाल आनंदाने स्वीकारा-- पुढील वेळी सुधारण्यास वाव असतो याचे भान ठेवा.
                          १२ ) व्यावसाईक शिक्षणाची निवड  करण्याची मुभा पूर्णपणे  मुलांना घेऊ द्या.
                          १३) स्पर्धा परीक्षा देण्याचा प्रयत्न करा.
                          १४ ) मुलांना नेहमी  प्रोत्चाहनच  द्या .
                          १५ ) इतर मुलांशी आपल्या मुलाची तुलना करू नका.

                                     १६) शिक्षक  --- अनुभवी प्राध्यापकांचा सल्ला घ्या.
                                     १७) आपण तसेच मुलांनाही  वेळीच संगणक साक्षर करा .
                                     १८) पोकेट मनी -मोबाईल- हॉटेलिंग  च्या खर्चावर  नियंत्रण ठेवा .
                                     १९) मुलांकडे ---पती - पत्नी दोघांनी सारखेच लक्ष्य द्यावे .
                                     २०) प्रयत्नांती परमेश्वर या मंत्रावर विश्वास ठेवा .
                                                       ------------------------------------------------------------
                          २१) स्वतःसाठी--- दररोज १ तास वेळ  काढा त्यात व्यायाम -मेडीटेशन -ध्यान  धारणा करावी .
                          २२ ) देव धर्माचे '' अती अवडंबर ''-- आचरण नसावे
                          २३ ) महत्वाचे --मुलांची - लग्न ठरविताना मात्र मुलांच्या पसंतीलाच वाव द्या.
                          २४) त्यांचे संसारात अती ढवळा ढवळ '' आयांनी ''करू नये .
                          २५) येतील ते - प्रसंग -परिस्थिती -फायदा -नुकसान याचा फार विचार न करता मन मोकळ्या                                   ''Accept'' करा व  Forget   and    forgive चा मंत्र सतत ध्यानात असू द्या .

                        कारण एखादी मनाविरुद्ध  गोष्ट घडून------- गेल्या नंतर ------- त्याचा फारसा त्रास करून घेऊन  उपयोग नसतो .
            -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------      
                                            //   विमान प्रवासाची पात्रता //

             अश्या प्रकारे अडथळ्याची शर्यत पार ..........केल्यानंतर मग कुठे मुलांच्या कर्तुत्वाला वाव मिळतो .
             तो संगणक वा जी मिळेल त्या शाखेचा इंजिनियर होऊन नशिबाने चांगली साथ दिली तर डिग्री मिळण्यापूर्वीच क्याम्पस इंटरव्यू मधून सिलेक्ट होतो  व खऱ्या अर्थाने अर्थार्जनास लागतो .व पालकांना हायसे वाटते .
             कंपनीत काम ....मिळणारे प्रोजेक्ट इंग्लंड -अमेरिकेतील असतील तर वेळी अवेळी काम करावे लागते .त्याची तयारी असावी लागते .व कामामध्ये चांगला प्रोग्रेस दिसला तर कंपनी डायरेक्ट त्यांच्या क्लायंट कडे म्हणजेच....... इंग्लंड -अमेरिकेस पाठविते .

             त्या अगोदर आपला पासपोर्ट मात्र तयार असावा लागतो.आणि मग घरात सुरु होते ती  वेगळीच --- लगीन घाई .
             परदेशात जाण्याच्या अनोख्या तयारीस .........................................

             दुसरा परदेशी जाण्याचा खुष्कीचा मार्ग म्हणजे  बी .ई. झाल्या नंतर------ M.S.  करण्यासाठीची G.R.E.परीक्षा देऊन --स्व खर्चाने ....तिकडील नामांकित विद्यापीठात प्रवेश घेणे .तेथे गेल्यावर कांही विद्यापीठात स्टायपेंड मिळते .अथवा तेथे सुटीचे दिवशी  काम करून बऱ्यापैकी पोकेट मनी मिळू शकतो .
             तेथे--- '' एकटे राहण्याची --स्वैंपाक करून खाण्याची --तेथील हवामानाशी जुळवून घेण्याची ----होम सिक न होण्याची मुलांची  परीक्षा सुरु होते ती वेगळीच.आणि या सर्वातून जो  '' सही  सलामत सुटतो ----- '' तो खरा '' मुकद्दर का सिकंदर '' ठरतो .

            हळू हळू येथील उत्तम -स्वच्छ -नीट नेटक्या वातावरणाची सवय होत जाते .बँक  ब्यालंस   नजरेच्या टप्प्यात येतो . ब्याचलर   असे पर्यंत'' शेयरिंग रूमचा '' अनुभव मिळतो .
                                आता सुरु होते आई -बाबांना परदेश वारी घडविण्याची तयारी .
                       ----------------------------------------------------------------------------------------
                                   पासपोर्ट व व्हिसा  काढणे ------- एक दिव्य---- !!!!
                   ----------------------------------------------------------------
            परदेश प्रवासास निघण्याची  पहिली पायरी स्वतःचा --पास पोर्ट असणे  .  सध्या त्यासाठी भक्तांची मोठी रांग असते .
           तसेच पोलीस व्हेरिफिकेशन वगैरे बाबींची पूर्तता होण्यास २--४ महिन्याचा कालावधी लागतो .पासपोर्ट आला म्हणजे परदेशी जाण्याचे बेत हवेत रंगवायला प्रारंभ होतो .पण दाल आटे का भाव काय असतो त्याची प्रचीती हळू हळू येऊ लागते .
           अमेरिकेचा पासपोर्ट १० वर्ष कालावधीसाठी मिळतो .परंतु त्यास मोठ्या अडथल्यातून व प्रत्यक्ष इंटरव्यू साठी मुंबईस अमेरिकन वकिलातीत हजर रहावे लागते . त्या वेळी आपले फिंगर प्रिंट्स घेतात त्यावेळी हातास कोणती जखम व त्यावर  मेंदीचा रंग असून चालत नाही .याची महिला वर्गाने विशेष दक्षता घ्यावी .अन्यथा पुनश्च जावे लागते .

           परदेश प्रवासास निघण्या पूर्वी त्या त्या देशाच्या नियमानुसार ---- अधिकृत  व्हिसा (Visitor Intended to Stay Abroad ) काढावा लागतो.
           त्यासाठी प्रत्येकाला  स्थावर जंगम मालमत्ता --बँक पुस्तके --इन्कम ट्याक्स रिटर्न इ माहितीची सर्व मूळ कागदपत्रे सादर करावी लागतात .
          ज्याच्या कडे परदेशी राहणार त्याचा------ पत्ता- -बँक अकौंट --पासपोर्ट --व्हिसा--आमंत्रण केल्याचे पत्र इ.सर्व माहितीची मूळ कागद पत्रे लागतात.
          फिंगर प्रिंट्सचे वेळी हातावर मेंदी असता कामा नये याची खबरदारी महिलांनी घ्यावी.
          इंग्लंड  U.K. चा व्हिसा --- ६ महिन्यांसाठीच मिळतो .इतर युरोप देशासाठी पुन्हा वेगळा शान्घैन व्हिसा लागतो.
          अमेरीका व्हिसा साठी ---- पत्यक्ष मुलाखत द्यावी   लागते . U.S. व्हिसा नशिबात असेल तर पहिल्या फटक्यात मिळतो .
          अन्यथा कोणतेही कारण न देता नाकारला जाऊ शकतो. ६ महिने थांबावे लागते हा व्हिसा --सलग १० वर्षाचा मिळतो . ७ ते ८ हजार रु./-फी वाया जाते मनस्ताप होतो .त्यासाठी काळजी घ्यावी लागते.
          या सर्व सोप संस्कारातून अर्थात अग्निदिव्यातून पार पडल्यावर आपण सुटकेचा निश्वास सोडतो आणि  हवाहव्याश्या विमान प्रवासास पात्र ठरतो.
          यासाठी आपली प्रकृती उत्तम असणे जरुरीचे असते त्यामुळे परदेश प्रवासाचा चांगला आनंद लुटता येतो .वेगवेगळ्या देशात गेल्यावर तेथील खाद्य पदार्थांचा आस्वाद घेण्याची तयारी करून ठेवावी म्हणजे निराशा होत नाही.
                           
          एखाद्या प्रवासी कंपनी बरोबरही परदेशी प्रवास करता येतो.पण त्यामध्ये थोडी घाई होते कारण थोड्या वेळात जास्त स्थळे ते दाखवितात .पण त्याची एक वेगळी मजा असते .विमानप्रवासाची  पूर्व तयारी करून ३ महिने अगोदर  विमान तिकीट काडल्यास बऱ्या पैकी स्वस्त मिळते.आयत्या  वेळी तिकिटाच्या  ८ -१० हजारापर्यंत फरक पडतो.तसेच दोन तीन एजंट कडे चोकशी केल्यासही फायदा होऊ शकतो .
          -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                                                         अधांतरी

                                       //   विमान प्रवासाची पूर्व तयारी  //
                            -------------------------------------------------------------------

                      ज्या विमान कंपनीचे तिकीट काढले असेल त्यांचे--- नियमानुसार आपण किती वजनाचे सामान घेऊ  शकतो याचा अंदाज घ्यावा.
                      साधारण पणे २ मोठ्या ब्यागा ----(२३ किलो प्रत्येकी ) या ब्यागा विमानात स्वतंत्र विभागात असतात . व -----१ केबिन  ब्याग ७ किलो  आपल्या बरोबर असते --एवढे सामान घेता येते .
                      केबिन ब्यागेत   ( विमानात आपल्या बरोबर असणारी ) द्रव पदार्थ  -----कोस्म्यातीक्स --धारदार वस्तू  अजिबात घेता येत नाही हे चांगलेच ध्यानात असू द्यावे .पासपोर्ट ---व्हिसा -- तिकिटाच्या  झेरोक्स प्रत्येक ब्यागेत असू द्यावी .मूळ  पासपोर्ट -तिकीट -जेथे जायचे तेथील पूर्ण पत्ता फोन सह एका स्वतंत्र छोट्या ह्यांडी पर्स मध्ये घ्यावे कारण ही माहिती    जाता -येता स्वतंत्र पेपरवर लिहून द्यावी लागते .आपल्याला  लागणारी औषधे डॉक्टरांच्या प्रिस्क्रिपशन सह असू द्या.

                      एवढी सर्व तयारी करून आपण अविस्मरणीय अश्या विमान प्रवासास निघतो .बरोबर एक वेळचे जेवण व एक दोन दिवस टिकणारे खाद्य पदार्थ घ्यावेत .विमातळावर सुमारे ३ तास अगोदर पोहोचावे अश्या बेताने पोहोचा.छान पैकी जेवण करावे फ्रेश होऊन तयार  व्हावे .बरोबर आलेल्या स्नेहीजनांचा निरोप घेऊन------त्यांना पुन्हा भेटण्यासाठी थांबवून ,

                      आपले सामान त्र्वोलीवर घेऊन पासपोर्ट  /तिकीट दाखवून आत प्रवेश करावा .आत गेल्यावर ज्या कंपनीच्या  विमानाने जायचे त्या काऊनटर  पाशी जावे .तेथे आपले पास-पोर्ट /तिकीट पाहून मोठ्या ब्यागाचे वजन करून त्या ताब्यात घेतल्या जातात .त्यावर नंबर टाकून आपला विमानात प्रवेश करण्यास लागणारा  बोर्डिंग पास मिळतो .त्यावर ब्यागांचे नंबरचे स्टिकर्स असतात .आता विमानात घ्यावयाच्या प्रत्येक ब्यागेला--पर्स अथवा स्याक असेल त्याला विमान कंपनीचा ट्याग लावून घ्या म्हणजे ते अधिकृत पणे आपल्या बरोबर  ठेवता येणारे सामान समजले जाते .

                      एवढ्या प्रक्रीये नंतर आपण पुन्हा एकदा सर्व ओ के ---- झाल्याचे सांगण्यास व  आपणास सोडवायला आलेल्या नातेवैकांना भेटण्यास जावू शकतो .

                      कारण यानंतरची प्रक्रिया असते '' इमिग्रेशन '' अर्थात हा----- देश सोडल्याचा अधिकृत '' शिक्का '' पास पोर्ट वर बसण्याची. ह्या साठी आपल्या बद्दलच्या माहितीची एक स्लीप भरून द्यावी लागते .त्या मध्ये नाव -पत्ता --पासपोर्टची माहिती इ.गोष्टी भराव्या लागतात . व आपण सिक्युरिटी चेकिंग साठी पुढील दालनात येऊन   त्यांच्या ----- पुनर्भेटी पर्यंत दृष्टी आड होतो .
                      येथ पर्यंतचा प्रवास प्रथमच विमान  प्रवास करणाऱ्यांना उत्चुक्तेचा --संभ्रमाचा --वाटतो .
      अश्या या ''अधांतरी ''  प्रवासास आता अर्धविराम  देऊया !!...............
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Wednesday, June 8, 2011

अमेरिकेचे अंतरंग -------//९ //

                
                भव्य दिव्य अश्या अमेरिकेच्या अंतरंगातील एक मानाचा तुरा म्हणजे राजधानी वाशिंग्टन मधील -
                ''-Smithsoniyan- National Museum of Amarican History ''
             जुने ते सोने----- याचा खरा अर्थ येथील म्युझियम   पाहून चांगलाच लक्षात येतो .
               
                जेम्स  स्मिथसोनियन नावाच्या  '' ब्रिटीश शास्त्रज्ञाने  ''आपली सर्व संपती स्मिथसोनियन संस्था - अमेरिकेतील  वाशिंग्टन -येथे    ''स्मिथसोनियन संस्था  ''स्थापण्यास अमेरिकेस  अर्पण केली . तीही या देशात  न येता त्यांच्या स्तुत्य कामावर विश्वास ठेऊन . त्याचा  मुख्य उद्देश होता --- ''ज्ञानाची वाढ व प्रसार ''. त्याचा आज मोठा वट वृक्ष झालेला आपणास आज पहावयास मिळतो आहे ते ----जगातील एक अव्वल दर्जा असलेली व शास्त्रीय संशोधनास प्रोत्चाहन देणारी मोठ्या संस्थेच्या रूपाने .
                 इतिहास -भूगोल--- हे तसे शालेय  जीवनात दुर्लक्षित विषय ,पण याच विषयातील  संदर्भातील माहिती पुढील पिढीसाठी जतन करून आकर्षक पद्धतीने मांडण्याचा एक- स्तुत्य उपक्रम-म्हणून या प्रकल्पाकडे पाहिले तरच याची महानता लक्ष्यात येते .आणि त्यास दिलेली..... शास्त्र विषयाची जोड म्हणजे सोनेपे सुहागा दुसरे काय ?
                अमेरिकेचा अथ पासूनचा इतिहास त्यांनी केलेली प्रगती त्यात सहभागी असलेले थोर असे ....वाशिंग्टन--अब्राहम लिंकन --जॉन केनेडी --रेगन ---निक्सन ---- जॉर्ज बुश ते थेट बराक ओबामा यांचा सहभाग .तसेच थोर शास्त्रज्ञ थोमास अल्वा एडिसन एक ना दोन .चंद्र्यानाचा उपक्रम अश्या सर्वांगीण विषयाला गवसणी घालणारे म्युझियम  पाहताना दमछाक झाली नाही-- तरच नवल .अनेक शाळेतील विद्यार्थ्यांना असंख्य पुस्तके वाचूनही कमीच पडणारी
ही जादुई दुनिया येथे पहावयास मिळते ,विचारांना नवी दिशा  मिळते .
                 शेवटी शेवटी तर  पेंगुळलेली   अनेक मुले तेथेच प्रशस्त दालनात फतकल मारून गप्पात दंग असल्याची  दिसतात .
                         
                  अश्या या अनोख्या विश्वाची सफर करण्यास रोज हजारो पर्यटक या वास्तूस भेट देतात व 'मुक्तपणे ' आणि मुफ्तमध्ये  येथील .. .....ज्ञान सागरात दिवसभर अक्षरश: डुंबून जातात.हे म्युझियम  पाहण्यास एक पूर्ण दिवसही अपुराच पडतो .

                या --- सफरीस येताना ----भोजन -- भाऊची उत्तम व्यवस्था करूनच यावे लागते .समोर प्रशस्त  हिरवळीचा गालीचा सदैव तयारच आहेच  वन भोजनाचा  आनंद घेण्यास .तर चला तयारीला लागा .

// अमेरिकेतील ........(आमच्या)...... लग्नाचा वाढदिवस ......// १०

                                  १३ मे -- या वर्षीचा आमच्या लग्नाचा  ३४ वा वाढ दिवस. .तर अमेरिकेत साजरा झालेला  अपूर्व  असा १ला वाढ दिवस.
                                  खरेतर वाढदिवस हा --- लहान मुलांचा आनंदात बागडण्याचा दिवस .मित्रांसमवेत मजेत घालविण्याचा  वा गोड धोड खाण्याचा दिवस. .
                             
                                  पण जेष्ठ नागरिक म्हणजे......  बालपणाची दुसरी आवृत्तीच  नाही का ....?   आणि पदेशात तर याचा  चांगलाच अनुभव येतो .प्रत्येक गोष्टीसाठी आपणास आता थोर झालेल्या मुलांवर अवलंबून राहावे लागते . मिलिंद व उच्छाही  सूनबाई सौ .प्राजक्ताने  आमच्या लग्नाचा वाढ दिवसाचा घाट घातला.
                                  सकाळी आम्ही ल्याप ट्वापवर मुरलीमध्ये १३ शब्दाबद्दल ''१३ याने सब कूच तेरा ''असा समर्पण भाव असणारा  असा शुभ अंक असे समजले. बाहेर ढगाळ हवामान त्यामुळे घरात बसूनच वेळ काढला.सायंकाळी पावभाजीचा झकास बेत ठरला त्याची पूर्व तयारी सुरु झाली त्या जोडीला प्राजक्ता-'' स्पेशल  ''केक च्या तयारीला लागली.
                                  औक्षण - वगैरे साग्रसंगीत , जोडीला आंबा बर्फी --फोटो शेषन आणि              
                                  श्री व सौ .भसाळे यांच्या पुण्याहून ------ ' आम्रमधुर  '------ फोन वरील ई --- शुभेच्छा .
                       अश्या रीतीने एका..... अविस्मरणीय लग्नाच्या वाढदिवसाची सांगता झाली.आनंद  द्विगुणीत झाला.
                                                    दो नैन मिले.....दो फुल खिले .....
                                                   दुनियामे बहार आयी.......इक रंग नया लायी /
                                                   दिल गाने लागा .......लहराने  लागा .......
                                                   ली प्यारने अंगडाई....बजने लगी शहनाई //....................
                       हे  आठवणीतील.सूर आळवीत नव्या उच्छाहाने पुढील  वाढ दिवसाच्या आतुरतेत  निद्राधीन झालो.

// अमेरिकेचे अंतरंग // ८........

                           स्टारटर '' संपवल्या नंतर ज्या आतुरतेने आपण ' मेन 'कोर्सची वाट  पहातो त्याच उत्छुक्तेने आम्ही अमेरिका दर्शनाची वाट पाहत होतो .
                             
                                             त्याचा श्री गणेशा  आज झाला ''
                               स्मार्ट ट्रीप '' चे प्री पेड चे कार्ड म्हणजे आपले बस व ट्रेन चे तिकीट असते .क्लॉक टोवर येथून ९५० ह्या बसमध्ये प्रवेश केला .ड्रायव्हर जवळील मशीन वर  (कार्ड रीडर) आपले स्मार्ट कार्ड ठेवायचे त्याची  नोन्द म्हणजेच आपले तिकीट .प्रशस्त-मोठ्या काचे च्या तावदान  व आरामशीर आसने असलेल्या खिडक्यातून  बाहेरील पळणारी वाहतूक व क्षण भरात नवे नवे   नजरे आड होणारे हिरवेगारगार निसर्ग सौन्दर्य पहात आमचा  प्रवास सुरु झाला .

                               WEST FALLS  या स्टेशनला उतरून METRO मध्ये जाण्यासाठी सरकत्या जिन्यातून आत गेलो .तेथे ही आपले तिकीट टच स्क्रीन वर ठेऊन आत प्रवेश मिळतो व आम्ही स्वछ्य लांबलचक अश्या प्ल्याटफॉर्मवर आलो .ट्रेन येण्यापूर्वी प्ल्याटफॉर्म च्य कडेला असलेले लाल पिवळे दिवे लुकलुकतात व थोड्याच वेळात ट्रेन येते .स्वयंचलित दरवाजे उघडले आणि आम्ही आतील आसनावर  बसलो .व तुरळक अश्या प्रवान्श्या सह प्रवास  सुरु झाला .
                         गाडीचे पुढील स्टेशन कोठल्या  -प्ल्याट फॉर्मवर   कोणत्या बाजूला येणार याची सूचना मिळत असतात .आणि थोड्याच वेळात आम्ही स्मिथ सोनियन  या स्टेशनवर उतरलो .हे स्टेशन अंडर ग्राउंड असल्याने सरकत्या जिन्याने वर येऊन आम्ही बाहेर पडलो ते भव्य अश्या पटांगणात  व भोवती बहु मजली इमारती .

                              त्या होत्या ....  SMITHSONIAN  NATIONAL MUSEUM OF AMERICAN HISTORY ---WASHINGTON MONUMENT---NATIONAL  MUSEUM OF NATURAL HISTORY ---WHITE HOUSE --- CAPITOL OF AMERICA

                             अमेरिका या भव्य  देशाच्या प्रगतीचा व इतिहासाचा  आढावा पहावयास मिळतो ते याच वास्तूमधून.

अमेरिकेतील यंदाचा --- मदर्स डे....!!!! (२०११)

                      मे महिन्याचा पहिला रविवार अमेरिकेत--- मदर्स डे  म्हणून साजरा होतो .प्रसन्न सकाळी सौ .प्राजक्ता व मिलिंदने ग्रीटिंग कार्ड   देऊन साजराही केला .त्यातील शब्द फारच बोलके होते .-----अ ----आ पासून ----अमेरिकन------ मॉम पर्यंतचा प्रवास यशस्वीरित्या पूर्ण केल्या बद्दल ''हार्दिक शुभेछ्या ''....
                             
                          मन सहजपणे गतकाळात डोकाऊ लागले .हाताची बोटे धरून --खाऊचा डबा व  पाठीवर छोटेसे दप्तर घेऊन ११ नंबरच्या  (पायी )तुरु तुरु पळणाऱ्या बसने वास्तविक------ '' नव्या जगाची ओळख '' सुरु झाली .
                          मराठीत आ = आत्मा व ई== ईश्वर यांच्या मिश्रणाने बनते ती ...'' आई ''
                          आईची आता --मम्मी झाली खरी ...पण ममता मात्र अजूनही तीच .
                                       ''देव जरी मज कधी भेटला ....
                                        माग हवे ते माग म्हणाला .....
                                        म्हणेन प्रभू रे ..........
                                        माझे सारे जीवन देई मम ......बाळाला.. !!! ''
                                        या' मानिनी ' चित्रपटातील ममतेने ओथंबलेल्या गीताप्रमाणे .
                          तीच नाजूक बोटे आज लीलया संगणकावर फिरत आहेत '' तीच '' भर भक्कम झालेली .....बोटे धरून आज आम्ही जगाचे अर्थात त्या टिंब रुपी देशाचे इंग्लंड --अमेरिकेचे   महासागरा पलीकडले स्वप्नवत असे विशाल रूप प्रत्यक्ष  पहात आहोत.
                                        नाण्यालाही दोन बाजू असतातच ना.....  !!
                          येथील विक एन्डच्या औटींगच्या वेळी वनभोजनाची पूर्व  तयारी करून घेतलेले डबे  --स्याक भरून घेतलेले सामान घेऊन  ११ नंबरच्या बसने आताश्या दमणारी पावले ४ चाकी गाडीत कधी सुखावली ते कळलेच नाही .
                          आणि मागे दिसते ती नव्या पिढीची  ''अनुष्काची '' ......इंग्लंड मधील नवी कोरी नव्या दमाची  ११ नंबरची  बस....... दुडू दुडू धावताना .
                       अर्थात पुनश्य ...श्री गणेशा ...सुरु करणारी 

Thursday, June 2, 2011

// नायगऱ्याच्या -तुषारांनी चिंबभिजलेले- क्षण //......... भाग २

                                                                                                                                                                                                                                                                                                    मनुष्य हा एक सदा अतृप्त प्राणी असतो .हे येथील इतर ५ आकर्षानावरून दिसून येते .आतापर्यंत नेत्रसुख दिलेल्या  '' नायगऱ्याच्या '' अधिकाधिक जवळ जाण्यासाठी   ती असलेली  ती ५ आकर्षणे या विस्तीर्ण परिसरात  आहेत .

                             
                           १ )      MAID OF THE MIST ---एका मोठ्या मनोऱ्या वरून धबधब्याचे तीन भाग दिसतात .१ AMERICAN FALLS-----  BRIDAL  VEIL FALLS--HORSESHOE FALLS
                           येथील '' ओब्झर्व्हेषण '' टोवर मधील लिफ्टने खोलवर दरीतून नायगरा नदीकाठी क्षणात उतरायचे. तेथील दुमजली बोट आपणास नदी पात्रात  खोलवर पडणार्या पाण्याचे प्रपाताचे  जवळून  फेरफटका मारून आणते .त्यासाठी रेनकोट घालावे लागतात .पण बोट जेंव्हा त्या जवळ येते तेंव्हा पाण्याच्या  प्रचंड तुषारांच्या  धूसरपणाचा फायदा घेत ते पाणी आपणास नख शिखांत भिजवून मोकळे होते .ही  अनोखी रंग पंचमीची मजा सर्व पर्यटक  आनंदात फोटो घेत  लुटतात .

                           २ )    CAVE OF THE WINDS --- यासाठी डोंगर  पोखरून सोय केलेल्या लिफ्ट मधून नायगरा  नदी तळाशी येतो .तेथून लाकडी  जिन्याने HURRICANE DECK WAR वरून पडणाऱ्या पाण्याचे तुषारांच्या थंडगार  लोंढ्याने सचैल आंघोळ करण्याचा मनमुराद आनंद घेता येतो .                                                        3 )  NIAGARA GORGE DISCOVERY CENTER---- छोट्या थियेटर मध्ये चित्रपटाद्वारे या नायगर्या नदीचा इतिहास उलगडला जातो .
                           ४) AQUARIUM OF NIAGARA ---       विविध माशांचे  प्रदर्शन येथे पहावयास मिळते .
                                                         
                           ५ )NIAGRA FALLS SCENIC TROLLEY -----अर्ध्या तासाच्या या जोड बसमधून आपल्याला या पार्कचा अखंड प्रवास घडतो .वरील सर्व ठिकाणे पाहून झाल्यावर यामधून पुढे- पुढे प्रवास करत आरामात टाईम पास होतो .
                           हौशी पर्यटकांसाठी --Rainbow Air --HELICOPTER TOUR--above and around the falls to enjoy the majestic power and beauty of the falls from air is available.
                           अश्या अत्याधुनिक यांत्रिक सुख सोयींनी----- ''नायगऱ्याने पुढे केलेल्या दोन हातांच्या (Horse-shoe falls) प्रचंड  मिठीत सामावण्याचा एक प्रयत्न अमेरिकन  कुशल तंत्रज्ञांनी केलेला दिसून येतो आणि आपणही त्याची मजा लुटतो .

                           हे सर्व पहात असताना पायपीटही भरपूर होते .उदर भरणासाठी आम्ही ''कोहिनूर ''या पंजाबी हॉटेलच्या बुफे जेवणाचा आस्वाद घेतला .तेथे चक्क -कढी- भाजी --पालक पनीर --बुंदी रायता बटाटा-कोबिमिक्स भाजी चपाती आणि भरपूर पाणी सुद्धा  असा भरपेट इंडिअन मेनू होता .
                                                         
                           न्यू योर्क मधील'' तोनावंदा '' शहराच्या  कोन्दणातील ''नायगरा ''ह्या  पांढरा शुभ्र हिऱ्याची नेत्रदीपक चमक डोळ्यात साठवून त्याचे पाण्याने '' चिंब भिजूनच '' आमची दोन दिवसांची लॉंग विक एंड  टूर ची सांगता झाली .आमच्या '' पर्यटन खात्यात '' पंच ज्ञानेन्द्रीयाना  तृप्त करणारी जगप्रसिद्ध निसर्ग किमयेची   NIAGARA - FALLS  ची  नोन्द  झाली ती कायमची.

Wednesday, June 1, 2011

नायगऱ्याच्या -तुषारांनी चिंबभिजलेले- क्षण - .क्रमश: //१ //

                                                                                                                                       २८ मे २०११ ---आज येथे येऊन एक   महिना झाला देखील .
                              
               पूर्व नियोजित ''लाँग विक एंड '' च्या प्ल्यान नुसार सोनेरी सकाळी--- निसान - ALTIMA-कारने आम्ही सर्वजण निघालो .
               वर्जिनिया --मेरील्यांड --पेन्सिल्विनिया--ह्या तीन स्टेट पलीकडील न्यूयोर्क येथे पोहोचण्यास- आठ तास लागले .एव्हढा  प्रदीर्घ प्रवास असूनही प्रशस्त रस्ते -सभोवतीची हिरवळ -दाट वृक्षराजी मुळे प्रवास नयन मनोहारी झाला. रेड कार्पेट- मोटेल (लोजिंग ) मध्ये येऊन फ्रेश  झालो
               लगेच तेथून --१० मैल दूर असलेल्या मुख्य आकर्षणाच्या ओढीकडे आपोआपच ओढले गेलो . न्युयोर्क  मधील सायंकाळच्या रहदारीतून वाट काढीत आम्ही  ''नायगरा धबधब्याच्या ''--NIAGARA -FALLS--NEWYORK STATE PARK '' परिसरात प्रवेश केला .डाव्या बाजूस संथ अश्या विस्तीर्ण पसरलेल्या नायगरा नदीचे पात्राचे दृश्य दिसू लागले .
              कार पार्क--------- करून पायी त्या ऎस- पैस पसरलेल्या बागेतून  कॅमेऱ्यासह .हिरवळीचा लांब रुंद पट्टाओलांडून नदीकाठाने फिरू लागलो .हळू हळू नदीच्या पाण्याच्या पात्राचा खळखळाट ऐकू येऊ लागला .जसजसे पुढे निघालो तसा नदीचा अवखळ पणा वाढू लागला .पात्रातील दगड धोंडे  खाच खळगे ओलांडतही मंजुळ पणे आवाज करत  वेगाने पुढे वहात होती .सफेद फेसाळ लेले  पाण्याचे वाढत जाणारया फुगवट्यानी नदीचे पात्र अधिकच देखणे  दिसू लागले अन--- कॅमेऱ्याचा किलकिलाट-- (क्लिक -क्लीकाट )केंव्हा सुरु झाला हे कळलेच नाही .
               आजू बाजूस विविध देश वासीय  आपापल्या पेहेरावात -प्रसन्न भाव मुद्रेत आपली छाप उमटवीत  होते. रस्त्यावरून हिरव्यारंगाची जोड बस पर्यटकांना विस्तीर्ण बागेचे दर्शन घडवीत मजेत फिरविताना दिसत  होती. नदीवरील पुलावरून जाणारे येणारे  उत्साही  जन सागर त्यावरून दिसणाऱ्या व  वेगाने पुढे पळणाऱ्या पाण्याच्या  शुभ्र धवल मोठ्या लाटा पाहत भान विसरून जाऊ लागला .पूल ओलांडून पलीकडे    ''महाजनो गतः - सः पंथः // नुसार मार्ग क्रमण करू लागलो .वृक्ष वेलीतून वाट उताराचे दिशेने उतरत होती .काही पायऱ्या उतरून आम्ही एका विशाल टप्प्यावर आलो नी उजव्या बाजूस पहातो तो काय ----? नदीच्या   सफेद - फेसाळ  पाण्याचा लांब रुंद  पडदा -- खोलवर  दरीत  झेपावणारा- घनगंभीर आवाजातील प्रपात !!!!!.अहाहा... !!!  वाउ-- हे शब्दही अपुरे पडतील असे ते नेत्र सुखद--दृश्य.                 नायगऱ्याचे प्रथम दर्शनातच ------' ती पाहता मधुर-बाला कलिजा-खलास झाला '' अशी  अवस्था न होईल तरच नवल .ते दृश्य पाहण्याचे आपणही साक्षीदार  आहोत याची प्रत्यक्ष्य छबी उमटविण्याचा सर्वांची अहमहमिका सुरु होतीच .अंधार पडू लागला .दिवे चमकू लागले .नदीतील पाणी खोलवर दरीत आतापर्यंतच्या धावपळीने दमछाक झाल्याने----- संथ गतीने जाताना दिसत होते .
                समोर नदी पलीकडे ''कॅनडा'' देशाची राजधानी '' टोरांटो शहरातील देखणी  उंच अशी रीव्हाल्विंग हॉटेल --कॅसिनो आदी इमारतीचा देखावा तिकडे येण्यास  खुणावत असतो. क्षण भरातच समोरून दिव्यांचे फोकस पाण्याच्या प्रपातावर पडून लाल -गुलाबी- हिरवे रंगांचे पट्टे वाहताना दिसू लागले. या  धबधब्यातून पडणाऱ्या पाण्याचा प्रचंड अश्या पाण्याच्या पांढऱ्या शुभ्र तुषारांवर पडणारे प्रकाशझोत इंद्रधनुष्याची मजा आणतात .
                तसेच या नदीच्या दरीतून दोन्ही तीरांना जोडणाऱ्या महाकाय लोखंडी कमानीवर  ''RAINBOW  BRIDGE''हा पूल दिमाखात उभारून येथील निष्णात तंत्रज्ञाची कला कुशलता नजरेत भरते.त्या वरून पायी व कार द्वारे हाकेच्या अंतरावरील  कॅनडा-अमेरिका वाहतूक निर्धोकपणे वहात असल्याचे दिसून येते .त्यासाठी आवश्यक असते ती फक्त अधिकृत पारपत्राची आणि  व्हिसा ..................................