// फळांचा...... चापून घेतलेला समाचार ....!!! // -- ५

                                                                      //  फळांचा...... चापून घेतलेला समाचार ....!!! // --  ५ 

                                                                       .......................................................................

                                                          // कर्मण्ये  - वाधिकारस्ते मा फलेषु कदाचन ....!!-- असे म्हणतात .// 

                                                         .......................................................................................................


            पान-सुपारी ----- ५
 .............................................
                                                  श्रावणातील निळ्या-- मेघातून श्रावण धारा बरसल्याने' वसुंधरा '--नख शिखांत मोहरून जाते . एखाद्या नव वधू प्रमाणे हिरवागार शालू ल्याल्याने व त्यावर पडलेल्या कोवळ्या उन्हाने तिच्या रुपाला वेगळीच सुवर्ण झळाळी येते .ह्या  सर्व नयन सुख देणाऱ्या निसर्गाचे उतराई होऊन आनंद साजरा करण्यास स्नेहीजन  एकत्र येतात.  ---श्रावण -सोमवारी आमचे कडे ''सत्यनारायण व पान सुपारीचा '' कार्यक्रम आहे अशी निमंत्रणे घरोघरी धाडली जातात .आणि अश्या धार्मिक पवित्र कार्याचे निमित्ताने आपला --सुपारी --या फळाशी सहज संबंध जुळून येतो.पान -सुपारी म्हणजे जणू एकाच नाण्याच्या दोन बाजुच जणू एव्हडा हा शब्द प्रयोग परिचयाचा आहे .त्यामुळेच तर धार्मिक विधीत दोघांना एकत्रितच मानाचे स्थान  आहे .सुपारीशिवाय पान हलत नाही .

                                                  अश्या कार्यक्रमा निमित्तानेच एकमेकातील  '' स्नेह-संबंध '' धृढ  होतात. म्हणूनच ''सुपारी -फुटली '' हे  शब्द उच्चारताच दोन घराण्यातील '' लग्न - संबंध जुळले '' असाच होतो.(......केव्हडा हा विरोधा भास...! )  पुढे ते मात्र अखंड सुपारी प्रमाणेच ते राहावेत हाच त्यातून खरा--
 गर्भित अर्थ अभिप्रेत आहे .कोकणातील नारळ -आंबा -कोकम --फणस -या फळ भावंडातील हे खरे तर '' शेंडेफळ ''च म्हणावे लागेल .मूर्ती लहान पण कीर्ती महान ह्या शब्दाच्या प्रचीतीला अजून काय हवे ...?

                                                  बालसुलभ  कोवळ्या वयात हिरवी मऊ शार असणारी सुपारी चाकुनेही सहजपणे कापता येते .पण उन्हातानात रापून वयात येताच मात्र  ती आपला रंग -रूप बदलते तसा स्वभावही कणखर बनत जातो तो एव्हडा की धारदार  चाकुलाही  ती आता  मुळीच   घाबरत नाही.ह्या  तिच्या  हट्टी स्वभावाला वळविण्यासाठी तिला आकाराने छोट्याच अश्या ''अडकित्त्यात '' पकडावे लागते . शक्ती पेक्षा युक्ती उपयोगाला येते . काट्यानेच काटा काढावा लागतो हे सूत्र उपयोगी पडते.

                                                   सुपारी जेवणानंतर मुख शुद्धी करता खातात .पान-सुपारी -चुना -लवंग -बडीशेप - वेलदोडा-गुंजपाला हे सप्त  सूर एकत्र आले तर अशी काही----- सरगम---- निघते की गायिकेचा  आवाजही खुलतोच पण जीभ - ओठ, लिपस्टिक शिवाय लाल होऊन रूपही खुलते ते वेगळेच.चहा- कॉफी इतकीच  सुपारीही थोडी  उत्साह वर्धकच आहे .कष्टकरी माणसे त्यामुळेच.... ''जरा वाईच सुपारी काढा की हो ---पाव्हन ....! असे बोलून गप्पातील रंगत नव्या दमाने वाढवीतच बसतात.या सुपारीचीच  एक लालसर चपट्या आकाराची एक बहिणही--चिकनी-- सुपारी म्हणून मिळते .नावा प्रमाणेच तिची  चव काही वेगळीच .सुपारी काही लोकाना लागते त्यसाठी ती खमंग  भाजूनही खाल्ली जाते .अगदीच सहन होत नसेल तर बडीशेप - लवंग -वेलची -जायपत्री -मिंट -जेष्ठ मध घालूनही ''सुपारी विना मसाला सुपारीला '' चांगलीच पसंती असते.थोड्या प्रमाणात खाल्ल्यास दातांचे आरोग्य सुधारते व-कृमी नाशक ही  आहे .पण ''अती सर्वत्र वर्जयेत ''अन्यथा  ती घसा-पोटातील आतडी यांच्या कर्क रोगासही   कारणीभूत ठरू शकते.तेंव्हा जरा जपूनच रहा या --सुपारी  पासून .सुपारीच्या  खानडाचेही व्यसन-- नसणारेही काही--- महाभाग असतात या जगात .

                                                    कळीदार कपुरी पान कोवळ छान केशरी चुना /
                                                    रंगला काथ केवढा ,वर्खाचा विडा घ्या हो मन रमणा..//

                                                    बारीक 'सुपारी निम चिकणी'  घालून /
                                                    जायपत्री वेलची लवंग वरी दाबून /
                                                    बांधले तसे या कुडीत पंच प्राण /
                                                    घ्या,रंगत करी मर्दुनी ,चतुर्दश गुणी ,सख्या सजणा...//
                                                                                                                  ( राजा बढे --श्रीनिवास खळे --सुलोचना चव्हाण )
                                                   या -कर्ण मधुर  लावणीतून  -(गाण्यातून ) ....आपणास या त्रयींनी ..--''.पान-- सुपारीच्या '' स्नेह संबंधास एका वेगळ्याच
                                                   उंचीवर नेऊन ठेवल्याचे दिसते आहे .
                                                   तर आमच्याकडील  --  ' सत्यनारायण -पान सुपारीचे ' तसेच त्यानंतरचे---- चहा पानास आग्रहाचे निमंत्रण आहे ........
                                                   चला तर मग ..........
                                                                ------------------------------------------------------------------------- ( समाप्त ..)

                                        .........................................  
                                                 डॉ .अरविंद वैद्य
                                                ८,ऑगस्ट २०११
                                                      सोमवार
                                                      अमेरीका
                                        ..........................................
 

// फळांचा...... चापून घेतलेला समाचार ....!!! // -- ४ -- Apple

                                                                     //  फळांचा...... चापून घेतलेला समाचार ....!!! // --  ४  -- 

                                                                  .................................................................................
                                                              // कर्मण्ये  - वाधिकारस्ते मा फलेषु कदाचन ....!!-- असे म्हणतात .// 
                                                         ....................................................................................................

     सफरचंद --४  

                                                                                       ..........................

 

                                              '' सफरचंद '' याच्या नावातच-- सफर--असल्याने त्यास लांबून 'काश्मीर ' अथवा पाश्चिमात्य देशातून मार्ग  काढत काढतच आपल्या पर्यंत यावे लागते.अन्यथा आपल्यालाच  त्यांचे  माय भूमीचे दर्शनानिमित्त विमान सफरीचा योग येतो .त्यास अर्थात '' चंद '' पैसेही खर्च होणार हे आलेच .दक्षिण व उत्तर धृवावरील जन्मजात खळ्यानमुळे त्याचा चेहरा - मोहरा  अधिकच खुलून दिसतो .

                                              ''AN -- APPLE A DAY-- KEEPS THE  DOCTOR --- AWAY ''.........

                                              हे  वाक्य देखील सारखे सारखे उगाळून ----स्वतः---प्रमाणेच गुळगुळीत झाले आहे . हे फळ-- हृदयाला जरी बलवर्धक असले तरी या- वाक्यांमुळे काही काही डॉक्टर मंडळींच्याच--- हृदयाचे ठोके------ कधी मधी चुकतात .यास्तव ही म्हण- म्हणे अभ्यासक्रमातूनच- वगळावी असे आपले म्हणणे पटवून देण्यासाठीचे व त्यासाठी उपोषण केल्याचे  दाखले--- पौराणिक इतिहासाच्या - आधुनिक दाखल्यात पहावास मिळतात .परंतु वाटाघाटीनंतर ते उपोषण -''-सफरचंद ज्यूस''---पिऊनच  संपवावे लागले. जगभर हे आंदोलन  पेटू नये म्हणून काळजी घेतली गेली .त्यात काही सफरचंद ज्यूसचे व त्यापासून वाइन निर्मितीत गुंतलेल्या'' डॉक्टर ''मंडळींचाच हात असल्याचे आतील गोटातून समजले ..............................जोक्स अपार्ट --------------

                                               सफरचंदे------ ही लाल -हिरवी -पिवळी -मरून-व लाल पिवळी अश्या विविध रंगात आढळतात  तरी त्यांच्यात वर्ण भेद असल्याचे ऐकिवात अद्याप तरी आलेले नाही . सर्वजण साधारण एकाच आकाराची व आंबट- मधुर चवीची असतात. मेंदू - हृदय -फुफुसे -पोट - आतडी -सांधे यांचे बलवर्धनास  उपयुक्त असे हे फळ.शरीराच्या मध्यवर्ती- महत्वाच्या अवयवांची.. खुबीने काळजी घेते म्हटल्यावर डॉक्टरांची गरजच काय......?  मात्र आर्थिक दृष्ट्या -उच्च वर्णीयांच्या आटोक्यात असतात ती फळे .त्यामुळे गरिबांना पेरू - बोरे असा अश्या.... रानमेव्याचाच  आश्रय घ्यावा लागतो .

                                                सफरचंद- --न कापताच ....आपले दात भक्कम असल्याची खात्री असल्यास खाता येते.त्यासाठी याचा उपयोग दंत मंजनाचे जाहिराततही केल्याचे  दिसून येते त्यातूनही आपल्यास  सृष्ष्टी आणि दृष्टी सौंदर्याचा लाभ होतो  तो वेगळाच .   इतरांनी ते सुरीने चार फोडी करूनच खाण्यात मजा आहे .त्यात बिया जरा  बारीक व कमीच  असतात .त्यामुळे टाकाऊ भागही  तसा -कमीच त्यामुळे पैसे वसुलीची फुल ग्यारंटी .हे फळ - कापण्याची एक गोलाकार--चकती हल्ली मॉल मध्ये--- (बाजारात ) मिळते.उत्तर ध्रुवावर ती  ठेवून थेट दक्षिण धृवामार्गे बाहेर काढायचा अवकाश की अनावश्यक भाग बिन बोभाट (बियांसहीत ) वेगळा होतो व फोडीही आकर्षक दिसतात व संपतात ही लौकरच  . आजारी व वृद्धाना ज्यूस  देणे उत्तम .कापलेले फळ उघडे ठेवल्यास रंग बदलतो यास्तव लगेच संपवावे .
                                                
                                                हेच--- सफरचंदाचे फळ झाडावरून  खाली पडताना पाहून '' सर एझ्याक न्यूटन''या पाश्चिमात्य  शास्त्रज्ञाने गुरुत्वाकर्षणाच्या भौगोलिक -शास्त्रीय सत्याचे - नियमाचा  असा - महत्वाचा शोध लावला .हेच फळ खावून---- म्हणे ''आदम व इव या प्रेमिकांचे प्रेम वाढीस व भरभराटीस - लागले अन जगाच्या इतिहासात   भल्या मोठ्या पृथ्वीवरील--- लोक संख्येच्या..भू ---वरील अनेक ---गोलात रुपांतर झाले आहे. तीच्या स्वतःच्या - सुरक्षितते साठी व माणसांच्या  प्रचंड --ओझ्याखाली वाकण्या पासून बचाव करण्यासाठी अजूनही ती अशी --- वण- वण फिरतेच आहे ----फिरतेच  आहे------ ----सूर्योदयापासून---क्षितिजा पलीकडील ---- सूर्यास्ता पर्यंत --त्याच सफरचंदाच्या--?-- शोधात, त्याच्याच आकारात, - पण ----- भव्य अशा विश्व रुपात . ............................................................

 

.......................................                 अज्ञात  -- तीर्थ यात्रा आभाळ  गूढ वरती ......../
                                                        मागे ----वळून बघता डोळे तुडुंब भरती -------------- ( रमेश वैद्य- ---सुधीर मोघे ----रवींद्र साठे )
                                                       असे सूर काढीत .........................

                                                आणि विशेष आनंदाची बातमी म्हणजे --'' आम्हाला  ते भूतलावरच ''-- सापडलेही पण-- एक ----

 

                                                       -          -'' छोटासा टवका तोडलेले सफरचंद ''    

                                              अश्या  छायाचित्र स्वरुपात . आजच्या आय.टी.च्या ग्लोबल युगात ---A -for Apple ---ला एक  वेगळेच  संदर्भ आले आहेत ..   हेच सफरचंद- छायाचित्र ''ब्र्यांड '' म्हणून वापरणाऱ्या या कंपनीने -Apple हे बुद्धीवर्धक असते याचा पुरावाच आपल्या पुढे ठेवला आहे .व त्यांचे संगणक --मोबाईल्स -आय पोड्स -आय नोटबुक्स -आय बुक्स या पंच ज्ञानेंद्रिया रुपात .  असंख्य ग्राहकांना त्याचा  आज फायदा होत आहे .घर बसल्या जगातील कानाकोपर्यातील इत्तमभूत माहिती त्यांना एका क्लिक चे सहाय्याने मिळत आहे.'' हे विश्वची  माझे घर '' या स्मृतींनाही मोठा उजाळा मिळत आहे .    

                                               -------- एका जगप्रसिद्ध -अशा ऑपरेटिंग सिस्टीम व हार्ड वेअर कंपनीच्या ल्याप टोप चे -Apple  हे   नाव म्हणून उदयास आले  आहे .हे  सर्व श्रुत- आहेच . * हे सफरचंद म्हणजेच --गुरुत्वाकर्षण- शोध    लागल्याच्या  आनंदाच्या भरात =न्यूटनने  त्याची मधुर - चव घेऊन पहिल्याचा पुरावा. हेच.. जगासमोर आलेले *सफरचंदाचे पहीले अधिकृत-छायाचित्र   होय.  *   हा शोध - निबंध आम्ही -( लेखकाने )कंपनीस सादर करून त्यांचे- पेटंट- घेण्याचा मानस व्यक्त केला असता त्यांनी ते  गुप्तपणे-पण  प्रांजळपणे मान्य केले आहे व लवकरच त्या बद्दल -- अमेरिकेचे पहीले -  '' ई -अंब्यासडार ''चा किताब मिळणार आहे.हा पुरस्कार मिळविणारे ते पहीले च भारतीय -पुणेकर -मराठी -त्यातही महाराष्ट्रीयन -नागरिक असणार आहेत याची नोंदही ''गिनीज बुक रेकोर्ड मध्ये होणार आहे.हा पुरस्कार वितरण अमारंभ --Apple - कंपनीचे प्रवेश दारातच आयोजित केला जाणार आहे .'' टवका तोडलेले ई -Apple -व उबदार  ई -शाल  '' देवून  होणार आहे .त्यांचे ई - प्रक्षेपणही ही होणार आहे . सर्वांनी आवर्जून हा कार्यक्रम पहावा अशीच ई-पूर्व सूचना देत आहोत .लक्ष असू द्यात .तसेच एका पुरुषाच्या यशा मागे एक स्त्री असते याची खात्री झाल्याने आमच्या -सौ .जयश्री  वैद्य यानाही त्यावेळी ई -रिंग देवून गौरविण्यात  येणार आहे .याचाही विशेस आनंद आहे.त्यांना अन मला ......सुद्धा .    

                                                        विशेस म्हणजे ''ऑक्सफर्ड च्या पी. एच .डी .''- पाठोपाठ -अवघ्या दहा महिन्यात '' हा" पुरस्कार मिळविणारेही ते  पहीलेच  पुणेकर- मराठी - भारतीय नागरिक आहेत याचा सर्व पुणेकरांना (...आमच्या सह )-- अभिमान आहे.

 

                                                             (.. एक टवकारलेल्या  -----स्वप्नमय  जगताची..फ्यान्टसी  ' सफर '--( चंद )--) 

 

                                                               त्यावरच ------तूर्त समाधान मानू यात .........!!----कसे ...OK 

                                                                  टेक केअर --अन्ड Have -- '' An Apple A Day.''

 

                                                         किती --सांगू मी सांगू तुम्हाला आज-- आनंदी आनंद झाला .................//

 

                                                        आणि आम्ही ''टब ''-----ऐवजी ---अंगणातील पावसात नाचू लागलो ............//
                                                      ..

                              .......................................

                                   डॉ अरविंद वैद्य
                                      अमेरीका 
                                  ७  ,ऑगस्ट २०११ 
                                      रविवार  
                              ........................................

                                                                                                             .                 

फळांचा...... चापून घेतलेला समाचार ....!!! // -- 3

 //  फळांचा...... चापून घेतलेला समाचार ....!!! // --  3 

                                                                       .......................................................................

                                                              // कर्मण्ये  - वाधिकारस्ते मा फलेषु कदाचन ....!!-- असे म्हणतात .// 
                                                          .....................................................................................................
        * * *  केळ .....3 
 ...............................

                                '' केळ '' --खायला असा वेळच कितीसा लागतो म्हणा त्यामुळे अगदी आज कालची  मऊशार --  चोकलेटची  वडी खावी त्या       वेळातच त्याचा फडशा  पाडता येतो . त्यसाठी....'' वेळ'' नाही असे म्हणणारी व्यक्ती मला अजून तरी भेटलेली  नाही.इतके सहज सोपे -विना बियाचे असे हे सर्व सामांन्यांच्या   आवाक्यातले-- एकमेव फळ असावे .मधुर अशी एकच चव थोडी कमी अधिक प्रमाणात त्याची असते .रूपही गोजिरवाणे ,आटोपशीर हलके फुलके .पण वेळेला  २-४ केली खाली तरी भूक भागून जाईल एव्हडी ताकद त्यात नक्की असते .त्याचा हंगाम म्हणाल तर----- बारमाही पिकासारखाच असतो .बरे भावही---  जास्तीचा  खात  नाही कधी .इतर फळांचे मानाने सर्व सामान्यांना परवडणारे व चांगलेच असल्याची खात्रीही बाह्य रुपा वरूनच मिळते .ह्याला रंग रूपही फार नसते .सुरवातीला  कच्च्या स्वरूपातील हिरवे व  नंतर हळू हळू पिवळे होत जाणारे .व गोडी वाढल्याची  सूचना तो अंगावर छित्री डॉट ची... मेंदी काढून सांगून मोकळा होतो .ह्या मनमोकळ्या स्वभावाने सर्वांचाच ते फळ  आवडते  असते .झाडावर सरडा आपले रंग-- झटपट बदलतो पण याची याबाबत मंदगती चाल असते .

                               पूजा आदी धार्मिक विधी  उपासतापास यावेळेला '' केळ '' म्हणजे   एक हुकमी एक्काच  असतो .त्याची उपस्थितीही  प्रार्थनीय असते. अहो आपण नेहमी झटपट खाणारा शिरा वा उप्पीट-- डीश भर खाल्ला तरी पोट भरत नाही.पण-- केळाच्या-- परीस  स्पर्शाने  त्याच एरवीच्या --गोड शिऱ्याचा - सत्य-नारायणाचा -''-प्रसाद -''-होतो .त्याच्या लहानश्या- द्रोणातील अस्तित्वाने- अन शुद्ध तुपाच्या  चवीने--  मन आत्मिक समाधानाने भरून जाते व त्यातही अनेकजणांना आपण सामावून घेतो  .केव्हडे हे -असामान्य ..संग महात्म्य. दुधाच्या  मैत्रीने त्यांचे ''शिक्रणात ''रुपांतर होते. तर- कस्टर्डच्या सानिध्याने ते  -''-फ्रुटस्यालड ''--अश्या झोकदार- नामकरणाने  --' टाय 'घातलेला जंटल- मन होऊन जाते  अन--- पंच तारांकित हॉटेलमधील मेनुतील-डेझर्ट -सेक्शन- मध्ये स्थलांतरित होते  व वेगळीच किमती- उंची ही  गाठते .

                              .दाक्षीणात्य   लोकांमध्ये केळाचे----- 'वेफर्स 'हा खारा--  पदार्थ लोकप्रिय आहे .त्यामध्ये मात्र तो आपल्यातील-'' कडकपणा''
 प्रथमच लोकांपुढे आणतो कारण त्यालाही बरेच दिवस-- टिकून राहायचे असल्याने --'' कडक'' तेलाच्या सहाय्याने आपोआपच'' वाण नाही पण गुण लागतो '' तसे होते. याचेही काही-- खुजे  भाऊबंध आहेत त्यांना ''सोनकेळी'' संबोधले जाते .ती तर नेहमीच्या केळ्यानपेक्षा अधिक गोड असतात म्हणूनच लहानमुलांना माझ्या ''सोन्या '' असे म्हणत असावे बहुतेक .एके काळी--पेशव्यांचेवास्तव्य असलेले --छोटे - वसई हे गावही  ..केळ्यांसाठी प्रसिद्ध होते आता तेथेही सिमेंटची जंगले वाढल्याने वसई करांना सुद्धा आता जळगाव व इतर ठिकाणच्या केळांची--वेशीवर आतुरतेने  वाट पहावी लागत आहे अशी अवस्था  आहे .

                               लहान लहान केळीचे--- खुंट सत्यनारायणाचे धार्मिक - पूजेला चौरंग सजविण्यास लागतात.तसेच लग्न समारंभाचे वेळेस मोठे खुंट - प्रवेश द्वाराशी उभारतात.त्यामुळेही वैवाहिक आयुष्यास-- बळकटी येत असावी .केळ्याचा भरभक्कम बुंधा -- झाड तसेच केळ्यांच्या घडांचा भार आणि लांब रुंद डोलणाऱ्या  पानांचा-- तोल भक्कमपणे सांभाळत असल्याने  त्यास ''खुंट '' म्हणत असावे .आपणही व्यवहारात एखादी गोष्ट पक्की करून घेण्यास ''अगदी  खुंटा हलवून बघितला ''--- असे म्हणतोच ना. केळीची- हत्तीच्या कानाप्रमाणे झुलणारी पाने आतील फळांना उन- पावसा पासून  जपतात .ह्या पानांचा उपयोग -शाही जेवणावळीतही करतात .या हिरव्याकंच  पानावर मांडलेले सात्विक गोड-धोड -भोजन- सुवार्णालंकार -ल्यालेल्या नववधू प्रमाणे नेत्र सुख तर देतेच पण जिव्हा सुखाने दोन घास जास्तीचे जावून उदरभरण ही ..चापून  होते .

                                झाडावरील केळ्यांच्या समूहास'' घड '' म्हणतात तर गाडीवरील लहान समूहास'' फणी '' म्हणतात .अशी फणी शुभ  कार्यात शोभून दिसते .उपवर मुलींच्या ओटीतही अशी फणी घालण्याचा प्रघात आहे .......काही म्हणा या केळ्यांच्या देखणेपणातच एक वजनदारपणाही जाणवतो तो काही वेगळाच.रुबाबात आरामखुर्ची टाकून ......समुद्रकिनारी ओळीने  हवा खात बसावे तसा .

                                पण एकदा का ती------मऊशार- खुर्ची सोडली तर त्या सालीची अवस्था मात्र--- '' सैर भैर'' होते अगदी खुर्ची गमावलेल्या--- राजकीय पुढाऱ्या प्रमाणे , ( केळाची --साल-- काहीशी- हलकी- फुलकी  व केळ खावून  झाल्यावर मात्र लगेच लेची पेची अन  नकोशी होते ).पण त्याही अवस्थेत आपल्या योग्य त्या मानाच्या -जागेच्याच -अपेक्षित  असते ---'' सालीची ''  -  योग्य ती ' बडदास्त 'ठेवली नाही व तिला योग्य ते '' मानाचे '' सुरक्षित स्थान-दिले गेले नाही व ........ पायदळी तुडविण्याचा प्रयत्न केलातर , -------ती सुद्धा---- भल्या भल्यांना--'' आस्मान ''दाखविल्याशिवाय रहात नाही हे .....मात्र अवश्य ध्यानी असू द्यात म्हणजे झाले . 

                                                   ..... तू-- जपून टाक पाऊल जरा ....जीवनातल्या मुशाफिरा /-----!!

                                                     ---या गाण्याची अन माझीही नीट --'' आठवणही ''- ठेवा एव्हडेच सांगते बिचारी ....''.ती  केळ्याची साल .''

 ....................................................................................................................................................................

                                    डॉ. अरविंद वैद्य  
                                  ५ ,ऑगस्ट २०११ 
                                      '' शुक्रवार ''

फळांचा...... चापून घेतलेला समाचार ....!!! // -- 2

                                                                     //  फळांचा...... चापून घेतलेला समाचार ....!!! // -- 2  
                                                                       .......................................................................
                                                          // कर्मण्ये  - वाधिकारस्ते मा फलेषु कदाचन ....!!-- असे म्हणतात .// 
                                                         .......................................................................................................

     आंबा---२

 ..........................

                    नाच रे मोरा ----''आंब्याच्या '' बनात नाच अश्या बाल गीता पासूनच आपली नि- आंब्याची ओळख होते .बालमित्रच तो .त्याला विसरणे शक्यच नाही .परंतु मोठे झाल्यावर तो ही आपल्याला विविध कारणांनी पारखा होतो व वर्षातून एकदाच कधी काळी मात्र आवर्जून भेटतोच  भेटतो,तसेच--- आंबाही मुलांना न चुकता त्यांना सुटी पडण्याच्या उन्हाळी  मोसमातच  भेटण्यास येतो व पाऊस येई पर्यंत मनसोक्त खेळत रहातो .त्यामुळे मुलाचं तो जिवलग मित्रच असतो .

 

                    मोर हा तर आपला राष्ट्रीय पक्षी -- नयन मनोहारी पिसारा डोक्यावर तुरा,लांबलचक पिसारा मोठा राजशाही  थाटच जणू .

म्हणजे राजाच ---तोही फळांच्या -- राजाच्याच आमराईत आनंदाने नाचतो .काय योगोयोग पहा .पावसा पूर्वी ढग जमा होतात त्यावरून पावसाचा  अंदाज शास्त्रज्ञ बांधतात .तसेच आंब्यालाही ''तूऱ्या  प्रमाणेच दिसणारा मोहोर येतो .शेतकरी -बागायतदार खुश होऊन आपल्या आंब्याचा पिकाचा अंदाज घेतात .थंडी संपत येते तसा आंब्याच्या पिकाला बहार येतो .

आंब्याचे झाड दारी असणे म्हणजे ते एक स्वप्नवत असते .

 

                                                               असावे घर ते आपुले छान --!!
                                                                पुढे असावा बाग बगीचा 
                                                                वेळ मंडपी जाई जुईचा 
                                                               '' आम्रतरूवर '' --मधु मासाचा 
                                                                फुलावा मोहर पानोपान ---------असावे ..........

                                                                                             (पी.सावळाराम -दशरथ पुजारी --सुमन कल्याणपूर )

 

                                  वास्तू शांती - पूजा -अथवा कोणतेही शुभ कार्य म्हटले की आंब्याची डहाळी - पाने हमखास हवीतच .मांगल्याचे प्रतीकच .

आंब्याचा आकारच साधारण माणसाच्या '' हृदया'' प्रमाणे असतो .त्यामुळेच तो प्रत्येकाच्या मनात घर करून रहातो व '' हृद्य '' असा बनतो .

त्याचे रंग रूप उगवत्या --सूर्याला साजेसे असे ''मोहक '' असते .आगमनालाच  मात्र तो फार-- भाव --खाऊन जातो .फक्त उच्चभ्रू  लोकच त्यांचे दर्शन घेण्यास धजावतात .इतर -मात्र वर्तमान पत्रातील फोटो पाहूनच -दुरून डोंगर साजरेचा  अनुभव घेतात .हळू हळू तो चोर पावलाने दबकत  बाजारात येतो .

 

                                 ऐन तारुण्याच्या --भरात आणि भाराने लहान थोर -तीच्या मोहक हिरव्या कंच तोंडला पाणी सुटणाऱ्या अवस्थेने मोहात पडतात . ''कैरी '' नावाने तो - नावारूपास येतो .कैरीच्या पन्ह्याने उन्हाळ्याची चाहूल लागते .चैत्र - मासाचा आरंभ होतो . हळदी कुंकू समारंभ - भिशी पार्टी - पुष्करणी अथवा कल्याण -भेळे मध्ये आवर्जून तिची  हजेरी असते.कैरीची डाळ --म्हणजे तर खमंग फोडणी देवून चापण्याचा मोह आवरत नाही.अशी एकेक पायरी चढत तो  -- अंतिम ''  हापूस पायरी '' च्या पदवी पर्यंत पोहोचतो. 

 

                                सर्व सामान्यही आपापल्या  मुलांच्या  परीक्षा  तर महिला उन्हाळी कामे उरकण्याच्या बेतात  असतात .*अक्षय तृतीयेच्या --मुहूर्तावर -आंब्याचा --आम जनतेच्या घरात मात्र पूजा करून  प्रवेश होतो .तो पर्यंत त्याच्या  गोडीत --आणि कोकणातून भरभरून  येणाऱ्या - गाडयात  --वाढ होत राहते.थोड्याच अवधीत तो मग --केळी- द्राक्ष यांच्या हातगाडीवरील जागेचा ताबा-- हक्काने घेतो  सर्व बाजार पेठ -सुगंधीत अन रंगीत  करून सर्व सामन्यांवर मोहिनीच  घालतो जणू .घरोघरी -आमरस पुरीचे बेत सुरु होतात .आणि वेगळीच बहार येते.सर्व गाव भर  एखाद्या-- वळू -- प्रमाणे धुमाकूळ घालतो.करंड्या -लाकडी पेट्याच्या वाहनात बसून ऐटीत घरोघरी पोहोचतो . शहरातील  ओसंडून कचरा पेट्याही त्याची साक्ष देत रहातात .

                           दुकानांवरील येथे ''रत्नागिरी हापूस मिळतील ''व त्यावरील मोहक भुरळ पाडणारे चित्र पाहून पावले आपोआपच दुकानाकडे वळतात.व हापूसचा वेध नव्हे वास घेऊ लागतात.काही व्यापारीतर खास ''देसाई आंबेवाले --बेहेरे आंबेवाले ''अश्या थाटातच प्रसिद्ध आहेत .त्या आता नव्याने भर पडली ती अल्पावधीतच -- रेडीओ मिरचीच्या खुश्कीच्या  मार्गाने  - घरोघरी थेट किंचन टेबलवर जाऊन बसलेले ''म्यान्गोवाले डॉट. कॉम हे नव्या दमाचे ..घराघरात आकर्षक बॉक्स मधून घरपोच डिलिव्हरी देत पोहोचलेले नाव. 

                                                      

                           कार्पोरेट जगतात ही-- तो-- आता आपली वाट --आकर्षक रंगीत बॉकस  द्वारे साहेबांचे थेट ए.सी.केबिन मध्ये जावून शोधतो  ..व्यापारी मंडळी... ''आम्र मोहोत्च्सव '' भरवून मोठ्या धूम धडाक्यात  त्यास लोकांचे दारा पर्यंत तर अगदी सामन्यांच्या खिशा पर्यंत पोहोचवतात.मे -महिन्याचा उकाडा याचे अस्तित्वा मुळेच सुखावह होतो .आईस्क्रीम चा रंग आणि नूरही पालटतो.आम्रखंड - आम्र शिरा -नव्हे तर आम्र मोदक ही जेवणावळीत दिसू लागतात .----सर्वांची मने तर जिंकतोच  पण व्यापार्यांच्या ध्यानी - ----मनीची ---चिंताही दूर करतो .हल्ली तर काही तरुण उदयोज्कांनी  ---  ई- मेल जगताचा फायदा घेत ,ऑन लाईन बुकिंगची व्यवस्था करून आंब्याला  घरपोच सन्मान पूर्वक व  आस्थेने पोहोच करण्याची व्यवस्था केली आहे .एव्हडेच नव्हे तर --परदेशस्थ -इंग्लंड - अमेरीका येथील सग्या -सोयर्यानाही म्यान्गोवाले डॉट कॉम वाले --४--५ दिवसात आंबे पोहोच करण्यात यशस्वी झाले आहेत . कोकणचा हापूस -पायरी आता थेट वाशिंग्टन - क्याली फोर्नियात   आरामात पोहोचतो आहे .

 

                         अश्या प्रकारे थोड्या अवधीतच  ...जगभराचा कानोसा घेतो .आपले भाऊ बंध -देवगड - कर्नाटक - मद्रास -लंगडा-तोतापुरी -केसर - गावठी -आंबा यानाही थोडी वाट मोकळी करून देत --तो ,धावपळ करून दमल्याने परतीच्या मार्गाला लागतो .तो सर्वांनाच हूर हूर लावून जातो पण त्यापूर्वी वर्ष भराचे सोबती साठी ...उरल्या सुरल्यांना घेऊन  निर्वात कॅन  व  बाटल्यांमध्ये --पल्प --स्वरुपात पिवळ्या -  केशरी  रंगांत बंदिस्त होतो व--- फ्रीजची --थंडगार हवा खात निवांत  बसतो .

 

                          अन मागाहून येणाऱ्या आपल्याच बोजड रुपामुळे  - कासव गतीने  येणाऱ्या  हिरव्या रंगाच्या -- भाऊ बंधांना-शिक्षा करतो. कच्च्या स्वरूपातच-- सुऱ्यावर चढवून ---महिलांचे ताब्यात देवून मोकळा होतो . त्याही  त्यांचा  तिखट - मीठ  तेल --- लावून चांगलाच समाचार घेतात . अन चवदार  होण्यास मात्र त्याची-- चीनी मातीच्या  --अंधार कोठडीत रवानगी करतात.-- प्यारोल-- वर  बाहेर  येण्याची संधीही  वर्ष-भर अधून मधून मोकळी हवा घेण्यास  मिळत राहते.

                             कवी महाशय मात्र -------

                                                   आला ग बाई आला ग बाई आला ---

                                                   पाडाला----------  पिकलाय आंबा ..

 

                                                    वास बघुनी तुम्ही जाणा हो पाव्हन

                                                     नमुना बघून तुम्ही जाणा हो पाव्हन .....

 

                                                               आंब्याचा रंग केशरी

                                                               वर लांब शोभे शेंदरी 

                                                               तोंडाला तुझ्या पाणी सुट

                                                               घेवून  टाक लगी म्हंजी काळजी मिट.....

                                                               घुटमळू तू नग ..बाबा

                                                               पाडाला पिकलाय आंबा --------------------

 

 

                                                                                                 ( गीत ,संगीत- तुकाराम शिंदे ----- स्वर- सुलोचना चव्हाण )

 

                            अश्या  स्वर मधुर गाण्याच्या ...सुरा द्वारे केंव्हाही  त्या रसाळ आंब्याची -''आभासी'' भेट घडवून आणतात .हेही नसे थोडके . 

 

                           अन  एव्हाना आपली नजर चुकवून ---- '' मोरही ''  --पावसाची-- ढगाळ  चाहूल -लागल्याने आपल्या-- प्रेयसीच्या शोधात आंब्याचे वनात धूम ठोकून, पिसारा फुलवून  मुक्तपणे आमराईत नाचत नाचतच  वनविहार करण्यास केंव्हाच पसार झालेला असतो.......

                                                               .........................................................................

 

                                           डॉ.अरविंद वैद्य 

                                           ३ ऑगस्ट २०११ 

                                              * बुधवार *  

फळांचा...... चापून घेतलेला समाचार ....!!! --१

                                                                     //  फळांचा...... चापून घेतलेला समाचार ....!!! // --१  

                                                                       .......................................................................

                                                          // कर्मण्ये  - वाधिकारस्ते मा फलेषु कदाचन ....!!-- असे म्हणतात .// 

                                                         .......................................................................................................

 

 

   नारळ --१

-----------------

कोणत्याही कार्यक्रमाचा शुभारंभ ''नारळ '' वाढवूनच केला जातो.त्यामुळेच त्याला ..श्रीफळ असेही म्हणतात.त्याचे मातेस तर-- कल्पवृक्ष असे संबोधले जाते .नारळाशिवाय खरे तर पान हलत नाही .कारण विड्याच्या हलक्या फुलक्या पानावर तर तो कायम विराजमान असतो.जणू त्याचे वाहनच .बिचारे  पान त्याच्या सहवासाने सुरवातीला  हरखून जाते खरे पण  नंतर त्याच्या अवजड भाराने कोमेजतेही .

  गृहिणीच्या तर हा कायम हाताशी असतो एखाद्या आज्ञाधारक मुलासारखा .बर्फी करा - चटणी करा वा दीपक पाचक अशी आमसूल घालून  सोलकढी करा  ---------अन जेवणावर --हवा- तसा बिनधास्त ताव मारा .त्याच्या नावाची खास --नारळी- पोर्णिमा सुद्धा श्रावणात  असते .मग काय तो त्यादिवशी गोकुलातच नांदत असतो. स्त्रियांच्या ओटीत तर याला कायमच अढळ असे मानाचे स्थान असते . 

 

 लग्नात ''व्याही भेटीत ''  पट्ट्या दोन्ही बाजूच्या सर्व मानाच्या पानांचा समाचार.. एकटाच की हो घेतो .त्यावरूनच त्याच्या सुप्त शक्तीची कल्पना येते . -----त्यामुळेच कोणाला नकळत निरोप द्यावयाचा असेल तरी  त्याचे हातावरी ''महाशय -'' शालीचे उबेत तोंड लपवून  रुबाबात बसून ,यजमानांचे   डोळ्यात मात्र  पाणी आणतात हे नक्की .

आणि हो पावसाळ्यातील खवळलेल्या समुद्राचे पोटात बेमालूम  शिरून त्यालाही वठणीवर आणून दर्यावर्दी बंधूंचा सागरी मार्ग खुला करतो.

लग्न समारंभ -- गणपती उत्सव --यावेळी तर याच्या भाऊ बंधांची तर ही -----गर्दी होते की काही विचारू नका .नवरात्रातपण हे महाशय रात्र रात्र जागवून काढत त्या महिशासूर -मर्दिनी  देवीचे दर्शनही  अगदी तीच्या गळ्यात पडूनच घेतात.केव्हडे हे..... धैर्य अन शौर्य .

 

...''कोवळ्या'' अश्या नाजूक - वयात तर हे आपला बाजारच रस्तोरस्ती मांडतात.देवळे अन हॉस्पिटल्स ही त्यांची ''इराणी हॉटेल '' प्रमाणेच मोक्याची हेरलेली   ठिकाणे असतात .आजारी रुग्णांना तर हे ''संजीवनच ''ठरतात .अन उन्हाळ्यात तर पान्थस्थानच्या  घश्याला , एव्हर -रेडी राहून   थंडगार - मधुर अश्या  हृद्य --नैसर्गिक -पाण्याची ''ओंजळ '' ( -प्लास्टिकच्या बाटली मधील  - बिसलेरीच्या ..श्री -मुखात भडकावून देतच )------------- रिती करण्यातच धन्यता मानतात .

     

                                                  त्यामुळेच ----

                                                                कोकणची माणसे ---साधी भोळी ----

                                                                 काळजात त्यांच्या भरली----- शहाळी-----------------

 

                                                 या शब्दानाही कर्णमधुर असे   स्वर-माधुर्य प्राप्त होते ते वेगळेच.

                                                                ----------------------------------------

 

                                          डॉ.अरविंद वैद्य

                                              अमेरिका

                                         २ ऑगस्ट २०११

                                              मंगळवार 

                                                       

 

अमेरिकेच्या ---- '' इस्ट '' ----- वाटेवर //

                                                                                                                                                                   डॉ .अरविंद वैद्य                                                                                           

                                                                                                                                                              दिनांक - २५  एप्रिल २०११

                                                                                                                                                                           पुणे                                                                              

                                                                   // अमेरिकेच्या ( ''  इस्ट  '' )  वाटेवर //

                                                                         ********************************

                                 आमच्या आयुष्यतील  विमान प्रवासाची '' ह्यात्रिक '' यंदाच्या अमेरिकेच्या विमान प्रवासाने होत आहे .

                                                                       याचा वेगळाच आनंद आहे .

                  वेळेच्या बाबतीत  भारताच्या  '' मागे '' राहूनही हा अमेरिका   देश एव्हडा आघाडीवर कसा आहे बर  ?...... याचा'' मागोवा '' घेण्याची उत्तम संधी    '' मिलिंद -प्राजक्ता ''    यांनी मराठी नव वर्षाच्या प्रारंभी   उपलब्ध करून दिली आहे .यासंधीचे '' सोने '' कसे करता येईल हेच आता पाहायचे आहे.    नाहीतरी या  सोन्यासारख्या संधीची '' चांदी '' झाली तरी आनंदी आनंदच आहे . 

                                  प्राथमिक पण    कट - कटीची  '' पूर्व '' तयारी व्यवस्थित  पूर्ण झाल्याने, '' पश्चिमेकडील '' गोष्टींचा उलगडा यथावकाश सुलभ पणे  होईल   अशी खात्री आहे.

            '' लुफ्तांझा '' या  कंपनीच्या LH - 765 * या फ्लाइटने दिनांक  .... २८ एप्रिल २०११ रोजी भल्या  पहाटे  मुंबई --- सहारा  वरून भल्या पहाटे    १.१० वाजता आमचे विमान अमेरिकेकडे प्रस्थान करेल .व '' २८ एप्रिल २०११ रोजी दुपारी ३ चे '' सुमारास अमेरिकेच्या भूमीवर  .....वाशिंगटन   येथे  आमचे ------ पहिले वहीले पाऊल पडेल .

                           सर्वच पहिल्या गोष्टींची उत्छुकता माणसाला असते तशीच  आमची अवस्था  झाली  आहे. .अमेरिका व  अमेरिकेतील आपले सगे          सोयरे यांच्या भेटीस आतुर..........!!!!!!!

                  टी.वी. वरील '' मृण्मयीच्या '' शब्दात सांगायचे  तर,  आता तर ......     ''लई भारी वाटतंय '' ........ !!!!!!!!!  ....आणि काय सांगू...?..

                                                               बाकी नंतर सर्व तेथूनच --- '' थंड '' डोक्याने   सुचेल तसे कळवूच.

                           अनुष्का - अश्विनी - मंदार यांच्या बरोबरच्या'' इंग्लंड ''अबिंग्डन  मधील मधुर  ''आठवणी '' धूसर होत नाहीत - तोच

                  मिलिंद -प्राजक्ता बरोबर राहण्याचा व  अमेरिकेच्या प्रवासाचा ' दुग्ध - शर्करा ' असा  योग ४-५ महिन्यातच  लवकर  जुळून आला आहे.

                 आणि  नव्या पर्यटन '' अध्यायाचा '' शुभारंभ नव्या मराठी वर्षाच्या  प्रारंभीच आणि तोही   '' अक्षय तृतीयेच्या '' आगामी  शुभ मुहूर्तावर                 

                                                                  होत आहे यातच  '' अक्षय '' आनंद भरून राहिला आहे .

 

                                     

                                 डॉ .अरविंद व सौ जयश्री 

                                             वैद्य 

                                     '' अधांतरी  '' 

                                 *********************       

'' ४ जुलै ''--अमेरिकेचा स्वातंत्र्यदिवस '' अमेरिकेचा--- अचंबित करणारा इतिहास ....//

-- स्वराज्य हा माझा जन्म सिद्ध हक्क आहे व मी तो मिळविणारच ...! हा टिळकांचा करारी बाणा.
                 तर --अहिंसा परमोधर्म ---हा तर  गांधींचा - बालपणापासूनचा हट्ट..!
                             

                या दोन युक्तीच्या गोष्टींमुळे चतुराईने--- 'ब्रिटिशां पासून ' भारताला मुक्त केले .
                                              
                 त्यामुळेच --'' मेरा भारत महान ''....!! म्हणण्याची स्फूर्ती येते .

                अमेरिकेतील जनतेच्या दृष्टीने त्यांच्या   ---- स्वातंत्र्याचा हिरो

                '' जॉर्ज वाशिंग्टन ''

                George   Washington---- "first in war, first in peace, and first in the hearts of his countrymen

                " Historical scholars rank him as one of थे---- greatest United States presidents.''....!!

----महाकाय स्वतंत्र  लोकशाही  अमेरीका ...खंडाचा इतिहास जाणून घेताना या देशाचा - पांढरा -लाल -व नीळा या  

                  तीन रंगाचा ध्वज बरेच कांही सांगून जातो .झेंड्या वरील लाल पांढरे  एंकसारख्या रुंदीचे १३ पट्टे.... मूळ अमेरिकन  वसाहतींचे दर्शक आहेत .तर कोपऱ्यातील  निळ्या रंगाचे चौकोनातील ५० पांढरे  स्टार्स हे या देशातील राज्यांची संख्या दर्शविते. स्वातंत्र्य - समता आणि बंधुता या त्रिसूत्रीवर अमेरिकन जीवनपद्धती आणि मानसिकता आधारित आहे.     

                             

                  १७७५ मधील ---पहिल्या युद्धानंतर फ्रान्सच्या मदतीने ''  ब्रिटीशांच्या   '' जोखडातून मुक्त झाले .४ जुलै १७७६ हा अमेरिकेचा जन्म दिवस .जेमतेम.... २३५ वर्षाच्या कालावधीत......   ख्रिस्तोफर कोलंबसाची ही  अमेरीका .... १९९१ मध्ये माहिती तंत्र ज्ञानाच्या मदतीने उच्च पदाला पोहोचली .यशस्वी लोकप्रिय  योद्धा -- जॉर्ज वाशिंगटन --विद्वान वकील  अब्राहम लिंकन --अंतराळ युगाचे जनक जॉन एफ केनेडी ---रेगन ---क्लिंटन --बुश ---ते आताचे पहीले--- आफ्रिकन अमेरिकन प्रेसिडेंट-- हार्वर्ड विद्यापीठ  पदवीधर .... बराक ओबामा यांनी आपापल्या कर्तुत्वाने व देशप्रेमाने  अमेरिकेचा आज   तागायतचा यशस्वी  इतिहास जगापुढे ... नावारूपास  आणला  आहे .
                  मार्टिन ल्युथर किंग ( ज्युनिअर )हाही अमेरिकेच्या इतिहासातील १९६४ चा.... नोबेल पीस- प्राईज विजेता-- ब्ल्याक अमेरिकन. गुलामगिरी संपविणारे..... अब्राहम लिंकन व तरुण राजबिंडे.... जॉन एफ केनेडी या गुणी- जनांची  माथे -फिरूंनी  केलेली हत्त्या हे -ऐतिहासिक '' कलंक '' येथील गोरेपणावर चांगलेच उठून --( खुपून ) दिसतात .
                  विस्तृत भू भाग -विलोभनीय सृष्टी सौंदर्य -अत्याधुनिक यंत्र सामग्रीचा सुयोग्य वापर आणि उच्च शिक्षणाचे.... खुले महाद्वार यामुळे अनेक परदेशस्थांना  येथे येण्याचा मोह.. न झाल्यासच आश्चर्य . वक्तशीरपणा -वाहतुकीची--- करडी  शिस्त -सार्वजनिक स्वच्छता - दैदिप्यमान -- इतिहासाची भव्य म्युझियम्सद्वारा केलेली जपणूक आणि व्यक्तीच्या योग्यते नुसार जगातील... उंच असे स्मारक  बांधून  त्याच्या त्यागाला   आणि विद्वत्तेला योग्य तो दिला जाणारा मान येथे पहावयास मिळतो . संशोधनाच्या असंख्य संधी येथे उपलब्ध आहेत .
                  कॉम्पुटरच्या अलौकिक शोधामुळे येथे ..''.वर्क  फ्रॉम होम '' -- फोर्मल ड्रेस --  ही संकल्पनाही उदारपणे स्वीकारली  गेली आहे .प्रत्येकाच्या गुणवत्तेला येथे--- वाव आहे व... उत्कृष्ट  कामाचे भरघोस.....दामही आहे .येथील आय बी एम कंपनीने एवढ्यात शंभरी गाठली आहे . जग भराच्या जिव्हाळ्याचे तसेच विवंचनेचे  --- पेट्रोलचे भावाची चढ उतार येथे...... तर सोन्याचे भाव लंडन मध्येच  ठरतात .

                  माणसाला पक्ष्याप्रमाणे...... विहंगम दृश्याचा अनुभव घेण्याची.... कायम स्वरूपी व्यवस्था करून ठेवलेल्या  राईट बंधूच्या प्रेरणेने आतापर्यंतच्या  - भल्या मोठ्या बोईंग विमानापासून - ते -- खिश्यातील मोबाईल पर्यंतच्या  असंख्य दैनंदिन लागणाऱ्या  सुख  सोयींच्या शोधांच्या या  जननीने ---राईट बंधू... ते बिल गेट्स या सारखे  असंख्य सुपुत्र दिले आहेत . जगभरातील...... मानवी विद्वत्तेच्या  .... हिऱ्यांना उत्कृष्ट पैलू पाडण्याचे काम येथील--- समृद्ध अश्या विद्यापीठातून चालते .आणि त्यातूनच जगप्रसिद्ध...असे .... नोबेल *- ऑस्कर *- विम्बल्डन *-  कान्स* --असे--- अवार्ड  विजेते--या  मावळतीकडेही.... उदयास येत आहेत.
                  हे पाहूनच आता पूर्वेकडील.. चीन -जपान ....मधील विद्यार्थीसुद्द्धा आपल्या पारंपारिक भाषेच्या...पाश्यातून मोकळे होऊन इंग्रजी भाषा आत्मसात करीत आहेत व या भाषेच्या ...सुताचे जोरावरच---- पश्चिमेकडील ..स्वर्गाचे दार असंख्य.. भारतीयांप्रमाणे ठोठावू  लागले आहेत .मातृभाषेतील शिक्षणाच्या  नाण्याची दुसरी बाजू----- इंग्रजीची असली की ते खणखणणारच यात आता शंका राहिलेली नाही .
                  याच मोहाने अमेरिकेच्या वाटेवर असंख्य... इच्छुकांची भाऊगर्दी- देशातील पासपोर्ट ऑफिसमध्ये पहावयास मिळते .तेथील.. सत्व परीक्षेत --तावून सुलाखून जो उ-तरतो ... तो --- जी आर इ  // टोफेल ... चे अडथळे पार केलेला जिज्ञासू --- विद्यार्थी येथे आल्यावर  आपल्या ज्ञानाचे.... सोने करतो अन ....डॉलर कमाईस-- पात्र ठरतो .
                  येथे सध्यातरी दक्षिण भारतीय..विद्यार्थी , गुजराथी...व्यापारी मंडळी व पंजाबी .. हॉटेलओनर्स प्रामुख्याने   अमेरिकेत  विखुरलेले पहावयास मिळतात .त्यामुळेच एव्हड्यात अमेरिकेने आपली कौन्सिलेटही .... हैद्राबाद येथेही उघडली आहे .

                  असे  हे आधुनिक.. .. 'श्रावणबाळ' आपापल्या '' दीर्घदृष्टीच्या '' आईवडीलांना  '' ऐटीत '' या मोहमयी माया नगरी ---अमेरिकेची-वारी घडवून आणल्याचे--भरघोस  पुण्य गाठीशी बांधण्याचे तयारीस लागतात, ते येथील आपल्या  भटकंतीतल्या -- प्रेक्षणीय स्थळी दृष्टोत्पत्तीस पडते .पालकांच्या चेहऱ्यावरील  मनस्वी समाधानाच्या.. प्रतिमांचे प्रतिबिंबही  क्यामेर्याच्या क्लिकने  कायमचे  बंदिस्त होते ते पुनःपुन्हा--- मायदेशी.. '' उजळणी '' करण्यासाठी व सुहृदांनाही....आभासी (virtual ) अमेरीकावारी घडविण्याचे...प्रेझेंटेबल ... प्रेझेंट देण्यासाठी .

                  अश्या अचंबित करणाऱ्या ----अमेरिकेस ..४ जुलै च्या.. वर्धापन दिनानिमित्त  हार्दिक शुभेच्छा ...!!!!!!!

* अमेरिकेतील - चॉकलेटच्या बंगल्यातील सफर-------------------

                            

   असावा सुंदर चोक्लेटचा बंगला --------
   चंदेरी -सोनेरी चमचमता चांगला -----
                                           असा बाल-- विश्वातील भला मोठा--'' बंगला ''आज प्रत्यक्षात अमेरिकेतील पेनसिल्वानिया राज्यातील -- हरशी येथील चॉकलेटच्या  फ्याकटरीच्या रुपामध्ये बालचमुंच्या समवेत पहावयास मिळाला .आणि तो दिवस लहानपणच्या विश्वात हरवून गेला .
                                           हंडन -व्हर्जिनिया --मेरील्यान्ड --नंतरच्या पेनसिल्वानिया राज्यातील ''हरशी ''येथे तीन तासाच्या कार प्रवासाने १२ चे सुमारास दाखल झालो .तेथील प्रवेशद्वारावरील आकर्षक फलकच आपल्याला आगामी चॉकलेटी सफरीची चुणूक दाखवितो.कार पार्किंगसाठी त्या भल्यामोठ्या पार्किंगलॉट मध्ये--- जागाशोधून कार पार्क करणे हे येथील कलाकौशल्याचे --आन्हिक--- उरकून घेतले .समोर  दूरच्या टेकडीवरील  हिरवळीतील ''WEL-COME TO HERSHY '' अशी पांढरी - अक्षरे  दुरूनच  दूरदेशींच्या ---- सगळ्या बाल राजकुमारांचे स्वागत करीत होती .
                                           समोरच एक लाल पांढऱ्या रंगाची आकर्षक  टर्याम आम्हास लवकर येण्यास खुणावत होती.असंख्य लहान थोर मुलांचे रंगीत कपडे व सर्व पालकांचे चेहऱ्यावरील उत्छुकता स्पष्ट दिसत होती .पोपटी रंगाचा रुबाबदार पोशाख केलेल्या चालकाच्या त्या ट्रोलीत बसून आतील फयाकटरीच्या मुख्य दालना जवळ ५ मिनिटाच्या प्रवासातच आलो . तेथील  चॉकलेटी रंगाच्या भिंतीवर-- ''HERSHY'S -GREAT AMERICAN -CHOCOLATE -WORLD TOUR ''या पाटीकडे पाहताच क्यामेर्याची कवाडे उघडली.तेथे अजून एक वैशीष्ठ्य नजरेत भरले ते  म्हणजे --बाहेरील-भागातील '' कव्हर्ड प्र्याम पार्किंग लॉट '' लहान मुलांच्या चार चाकी ..कार्स येथे ओळीमध्ये  ...आज्ञाधारक लहान मुलां प्रमाणेच-- गुपचूप आपल्या बाल- मालकाच्या प्रतीक्षेत  उभ्या होत्या .
                                           सगळ्यांची पावले आता त्या-- अदभूत विश्वात रमण्यास वळाली.सुरवातीस चॉकलेट ज्या फळापासून बनते त्या अननसाप्रमणे असणाऱ्या कोको - फळाची  झाडा पासून कशी तोड केली जाते याची माहिती टी .व्ही .वरील फिल्म मध्ये आपणास मिळत रहाते .या पिवळसर रंगाच्या फळातून  फणस बी प्रमाणे दिसणाऱ्या बिया वेगळ्या करून त्या वाळवतात.हे बी-- कडवट चवीचे असते .त्याची वर्गवारी करून वाळलेल्या बिया कारखान्यातील बेल्टवर पसरून त्यांचा चोकलेटी प्रवास सुरु होतो.त्याची बारीक भुकटीत-पावडर बनते .त्यात शुद्ध दुध व साखर यांचे मिश्रणाने संपूर्ण यांत्रिक प्रक्रियेने विविध आकाराचे चॉकलेट्स बनलेले व त्याचे लहान मोठी आकर्षक प्याकिंग बाहेर येई पर्यंतचा सर्व प्रवासाचे दर्शन आपल्याला तेथील अंधाऱ्या--- गुहेमधील  ट्रोलीच्या प्रवासाद्वारे पहावयास मिळते . या अदभूत दुनियेची सफर '' प्रत्येकास खमंग सुवास व   ''चोकलेटचे  दोन लहान मोदकांचा प्रसाद देऊन  मोठ्या आनंदाचा ठेवा मिळून केंव्हा संपते हे कळतही नाही .विनामूल्य----- सफरीचे दार आता उघडते ते------'' विविध मूल्य'' असलेल्या---- चोकलेटच्या खऱ्या मॉलमध्ये .

                                           येथे आपापल्या आवडी निवडीनुसार मनसोक्त  चॉकलेटची खरेदी केल्याशिवाय बाहेर पडण्याचा मोह आवरता येत नाही . चॉकलेटच्या आकाराची खेळणी -टी शर्टस -की चेन्स -बॉल्स-याचीही हौसेने खरेदी होते . बाहेर येवून तेथील रंगीत फुले व हिरवळीच्या सहवासात  आपणास पोट पूजा - करण्याची आठवण होते .आजू बाजूच्या नयनरम्य वातारणात फिरत असतानाच परतीच्या---- कडवट--- औषधाचीही  आठवण होते.
                                                                  
                                           '' अननस आहे जात फळाची खाण्या लागे फार मधुर --------

                                           आगगाडीही जलद धावते निघतो तीच्या बंबी धूर --------''

                                           या बाल गीताचीही आज प्रकर्षाने  आठवण झाली . अननसा प्रमाणे दिसणाऱ्या --परंतु  कडवट चवीच्या फळातील बियांपासून  तयार होणाऱ्या  व लहानथोरापर्यंत सर्वांच्याच   पसंतीस उतरलेल्या मधुर अश्या '' चोकलेटी दुनियेच्या रम्यआठवणी ''- खिसा भर -भरून घेतच  आम्ही  तिचा निरोप घेतला तो------ चोक्लेटचा  रसमधुर आस्वाद  घेतच.

                                                                                ................................................

// अमेरिकेतील --नव्हे जगातील उंच स्मारक //

 

                               साद--------- देती हिम  शिखरे----- शुभ्र पर्वतांची ---------/
                              हिमालय हा नैसर्गिक उंच पर्वत आहे .त्याची बरोबरी तर करणे केवळ अश्यक्य .पण माणूस हा मोठा कल्पक प्राणी आहे .तो आपल्या कल्पकतेने  निसर्गाची बरोबरी करू पहातो आहे.याची साक्ष म्हणजे ''वाशिंग्टन  येथील ''वाशिंग्टन मोन्युमेंट '' हे --- ५५५ फुट उंच--- संपूर्ण   मार्बल -ग्र्यानाईटचे --- येथील  लोकप्रिय महान योद्धा  -- जॉर्ज वाशिंग्टन  याचे  स्मरणार्थ उभारलेले  जगातील उंच  प्रसिद्ध  स्मारक .
                              देश मोठा--- की माणूस --खरे तर देशातील  थोरामोठ्या माणसांमुळेच तो देश आपोआप मोठा  होत जातो.लोकप्रिय  योध्याने----- ब्रिटन बरोबर झालेल्या युद्धात विजय मिळवून अमेरिकेस स्वतंत्र केले व अमेरिकेचा पहिला प्रेसिडेंट होण्याचा मानही पटकाविला .
                              वाशिंग्टन येथे आल्यावर या स्मारकाचे प्रथम दर्शन घेतल्यास त्यावरून  आपोआपच संपूर्ण वाशिंग्टन शहराचे गरुड भरारी -दर्शन घेता येते . फ्री एन्ट्री -असली तरी आपली तिकिटे व त्यास द्यावयाच्या भेटीची वेळ ठरवून घ्यावी लागते .

                              एका भव्य अश्या विशाल मैदानावर -- सभोवतालच्या हिरवळीवर उत्तुंग चौरसाकृती  संगम रवराचे स्मारक.वरील टोकाचा भाग निमुळता पिऱ्यामिड सारखा .  भोवती अमेरिकन झेंड्यानी अखंड  फेर धरलेला आहे .बसण्यासाठी संगमरवरी लांबलचक बेंच .आपआपल्या वेळे नुसार आत एन्ट्री मिळते .आत मधील ए .सी .लिफ्टमधून एका वेळेस १० -१२ जणांना वरपर्यंत घेऊन जाते. तेथून चारही बाजूचे अखंड  विहंगम दृश्य पाहण्यास जाड काचेची मोठी तावदाने.त्यामधून संपूर्ण शहराचे विहंगम नेत्र सुखद दर्शन उंचावरून पाहण्यास मिळते .

                              रात्रीचे अंधारात आजू बाजूची  सर्व मुख्य स्मारके दिव्यांनी उजळून निघतात .दिवाळीतील सुंदर भव्य किल्ला पहावा तसे भासते .एका बाजूस युएस कॅपिटोल---एका बाजूस व्हाईट हाउस '----तिसऱ्या बाजूस असणारे वॉर मेमोरियल अन लिंकन मेमोरिअल ,अन चौथ्या बाजूस जणू बेटावर असल्याचे भासणारे  पोटोम्याक नदीच्या-- कुशीतील '' रोनाल्ड रेगन  डी. सी. विमान तळ ..एका बेटावर असल्याचा भास होतो .विमानांचे ल्यानडिंग -व फ्लाइंगही किल्ल्यातील  चिमुकल्या विमानाप्रमाणे मोहक  दिसते .'' टायडल बेसिन '''हे बेसिनच्या आकाराचे मोठे तळे व सभोवती जपानी-- चेरीची बाग .
                              १८४८  ते १८८४ या काळात बांधल्या गेलेल्या व मध्येच फंड्स अभावी खंडित झालेले हे स्मारक त्यामुळे दोन रंगाच्या मार्बल मध्ये तयार झालेले दिसते .

                              हे स्मारक पहात असताना--  ब्रिटनचे आयकॉन असलेले ---''लंडन आयच्या ''पारदर्शक कॅप्सूल्स मधून पाहिलेल्या लंडन शहराच्या -  २००७ मधील सुखद  स्मृती जागृत झाल्या .
                                                               

                              दुसरी आठवण झाली ती-- १९८६ च्या --- ''संगे मरमरका --आग्र्याच्या ताज महालची .एक आहे शुभ्र धवल असे पत्नीवरील निस्सीम प्रेमाचे प्रतिक व कलाकुसरीचा असामान्य  नमुना तर  हे---- आहे  देशभक्तावरील पराक्रमाच्या --अभिमानाच्या उच्च पराकोटीची परीसीमा.आजही  ह्या स्मारकाचे रुपात-- ताडासनात-- उभे राहून जॉर्ज वाशिंग्टन आपल्या देशाच्या संरक्षणाची जबाबदारी अविरत  पार पाडत असल्याचे दिसते ,आणि '' मरावे --परी कीर्ती रुपी उरावे ''....!! या शब्दांना खरा अर्थ प्राप्त होतो तो यासारख्या देश प्रेमींच्या स्वार्थ त्यागाने .  

                                                              
                              मनसोक्तपणे--- वरील दृष्ये कॅमेऱ्यात साठवून ठेवत व डोळाभरून पहात वेळ कसा जातो ते कळतही नाही .जगातील एका ऐतिहासिक वास्तूच्या सहवासाची.... खुणगाठ मनाशी बांधून व--- पर्यटन खात्यात जमा करून  परतीच्या लिफ्टसाठी कांही पायऱ्या उतरून यावे लागते .खाली येताना त्या मनोऱ्याच्या आतील बाजूसही काही अप्रतिम कलाकृतीच्या कोनशिलेचेही दर्शनही गाईड आपणास दाखवीत असतो .खाली येऊन पुन्हा त्या वास्तूची------'' टोक केलेल्या पेन्सिली '' प्रमाणे दिसणाऱ्या प्रतिमेसह फोटो काढून त्या थोर स्मारकाचा आम्ही निरोप घेतला .आणि अमेरिकेतील एक रात्र -- ''अरेबियन नाईट ''च्या --- आविर्भावात  संपुष्टात  आली.

// कलाविष्कार //

                                               //  कलाविष्कार //  ---

                                                                                        
    ......................................                                                                                             मनुष्याच्या अंगी नाना कला असतात .कोणी कलाकार तर कोणी न-कलाकार -नाटककार -चित्रकार -पत्रकार ई .त्याची जाणीव प्रत्येकाला यथावकाश होते त्यानुसार तो आपली जडण करत राहतो .पुढे तो आपआपल्या  इष्ट - तपश्चर्येने  नावारूपास येतो .आणि जग त्याला ओळखुलागते.
                             

                         त्यातही प्रकार असतात -कोणी महान तर कोणी लहान --नवखा - चार पावसाळे खाल्लेला - अर्ध्या हळकुंडाने पिवळा झालेला - एका रात्रीत नावारूपास आलेला .टी.वी.माध्यमामुळे तर घरोघरी ते लोक प्रिय होतात .पण काहीजण पावसाळ्यातील कुत्र्याच्या छत्री प्रमाणे उगवून केंव्हा दृष्टी आड होतात हेही कळत  नाही . 

                         काहीना मिळतो जन्म जात आई वडिलांचा वारसा तर काहीना नसतो त्यांचाही पत्ता.पण जगाच्या रंगभूमीवर तो चमकतो एखाद्या हिऱ्यासारखा.काहींचे तर भाग्यच थोर ते असतात बाल कलाकार होतात उमदे तरुण धडाडीचे-- आघाडीचे कलाकार .साप शिडीच्या खेळाप्रमाणे ते यशस्वीही होतात जीवनात .
                         जन्म जात संपतीचा नसतो त्यांचा संबंध.वेळ अन नशिबाची साथ व प्रयत्नाची कास धरली की लक्ष्मीही त्याची साथ  सोडीत  नाही .नख शिखांत त्याचा रुबाबही  दिसतो .सुवर्ण काळ संपताच अथवा घर फिरले की त्याचे वासेही फिरतात म्हणतात -- तसे काहीसे होते .
                         त्या काळात  यश्याच्या धुंदीत  व्यसनांच्या - कुसंगतीच्या नादी कसे  लागतात व आहारी कधी जातात  कळत देखील नाही.अन मग सुरु होतो घसरगुंडीचा डाव .---अन सुरु होते --  पिंजऱ्यात - अडकलेल्या पक्ष्याप्रमाणे तडफड करणारी अवस्था आणि व्यवस्थेचा वाजतो  पुरता बोजवारा .आणि जन्मतात एकच  प्याला --- वारंवार रिचविणारे ''तळीराम ''-- पारोच्या नादी लागणारे ''देवदास'' --तर कोणी घर देता का घर चा आक्रोश करणारे'' नटसम्राट'' ......असाही  निराळाच .
                         त्यातही अपवाद असते ती  एखादीच   '' गानकोकिळा '' ती ही  विरळाच .
                                              
                         डॉ .अरविंद वैद्य ....

// मी कोण.....? // ****** स्वतःचीच ओळख करून घेऊ या //

        ( आध्यात्मिक दृष्टी कोनातून )

                             

                    //  मी कोण.....? //  ******  स्वतःचीच ओळख करून घेऊ या //
                                             ------------------------------------              
                                               सहज राज योगाचे ज्ञानाने
                                   

                                           मी  कोण ..?  चक्रावलात ना या प्रश्नाने .

                    हा काय प्रश्न झाला . प्रत्येकजण स्वतःची  ओळख मी  ---माझे नाव--व्यवसाय --गाव ---कोणाचा मुलगा --काका-मामा-- अश्या प्रकारे  देतो .पण हा माझा हात आहे . हा माझा-----  पाय आहे . हे माझे शरीर  आहे .-------हे म्हणणारा -----कोण ?
                                           आपण  मी पाय आहे -- ----- मी हात आहे असे कधीही --- म्हणत नाही .
                    तर तो माझा --- म्हणणारा असतो तो आपला -----आत्मा---आपली प्रत्येकाची चैतन्यशक्ती.एक जीवंतपणाची जाणीव करून देणारी अगम्य अशी शक्ती .आणि त्याचे स्थान असते दोन्ही डोळ्यांच्या ''भृकूटीच्या मध्ये .
                                        
                    लौकिक अर्थाने एकाच व्यक्तीची----- ओळख वरील  प्रमाणे असणे सहाजिकच आहे .पण तो असतो नाते संबंध.अध्यामिक दृष्टी कोनातून
                                           प्रत्येकाची एक संध ----- ओळख म्हणजे --एक--'' आत्मा ''.
                    आत्म्याचे आवरणअसते - ते ---आपले शरीर----- जे बनले आहे रस --रक्त --मांस --मेद--अस्थी --मज्जा --शुक्र या सप्त धातूंनी व पंच महाभूतांनी (पृथ्वी --आप --तेज-- वायू --आकाश ) त्यातील तेज असते ते '' ओजाचे ''.तसेच आत्मा -पवित्रता -ज्ञान -शांती -प्रेम -सुख -आनंद -शक्ती या सात गुणांनी युक्त असा असतो '.त्यामुळेच व्यक्ती प्रसन्नचित्त दिसते .
                                           //   आध्यात्मिक ज्ञान ----म्हणजे आधी आत्म्याचे ज्ञान--------//

                    त्यामुळे शरीर व आत्मा हे प्रमुख   दोन  भाग झाले आपल्या----- '' मी '' चे .

                    त्यापैकी शरीर हे नाशवंत असते -----तर आत्मा हा अविनाशी असतो----- हे ही सर्वश्रुत आहेच .
                                           नैनं छिदन्ति शाश्त्राणि ---नैनं दहति पावक:''--------
                   शरीराची दैनंदिन स्वच्छता व निरोगी पणा  आवश्यकच असते .हे आपल्या सर्वांना ठाऊकच आहे .
                   त्यासाठी दररोज आंघोळ व योग्य आहार विहार ओघाने आलाच.

                   
                   जो आहार विहार करतो त्याचा परिणाम अर्थातच  आपल्या शरीरावर व आत्म्या वरही होणार असतो .
                   पण  सात्विक  '' आत्म्यासाठी '' थोडे  पथ्य पाणी असते त्याची दक्षता घेणे आवश्यक असते .
                   त्यासाठी मांसाहार -कांदा -लसून -उत्तेजक पेयपान व्यसन -रात्रीचे अती जाग्रण व कु -कर्म वर्ज्य असते .
                  
                   पण 'आत्मा' नावाच्या चैतन्य शक्तीकडे मात्र आपले  नकळत  '' दुर्लक्ष्य '' होत असते .
                   त्यामुळेच आपले शरीर मात्र  आजारी पडते --मलूल होते --निरुत्चाही होते--वेळ येताच नाशही पावते .
                   आपणास सुखी व निरोगी आयुष्य जगायचे असेल तर त्याची योग्य ती काळजी वेळीच घ्या                                त्यासाठी आवश्यक असते --मेडीटेशन --ध्यान धारणा --निरामय जीवन पद्धती .
                                                          
                                           ''  आत्म्याचे स्थान व त्याचे महत्व ''
                                   ******************************************
             '' आत्मा ''-हा दोन्ही भृकुटी च्या मध्य भागी निवास करतो . अर्थात आपण कपाळावर अथवा स्त्रिया कुंकुमतिलक लावतात ती जागा.
            आपण परमेश्वरास नमस्कार करताना  कळत न कळत त्याचे स्मरणही त्या जागी स्पर्श करून  करतच  असतो.त्या स्थानाला अत्यंत महत्व आहे .
            त्याचा आकार म्हणाल तर चक्क ''बिंदू '' स्वरूप .मूर्ती तर फारच लहान पण कीर्ती महानच---- !!!! आत्मा अमर आहे .त्याला मरण नाहीच.
            ( थोडक्यात आपल्या परिचयाच्या मोबाईल मध्ये -''-सीम कार्ड  ''--चे  जेवढे महत्व तेवढे .कारण मोबाईल कितीही मूल्यवान असला तरी त्यात सिमकार्ड  नसेल तर त्याचा काहीच उपयोग होऊ शकत नाही .)
            एखाद्याला संपवायची सुपारी घेतलेला क्रूर  कर्माही या आत्म्याचे ठिकाणीच आपली बंदूक रोखतो .पण त्यामुळे संपते ते--- शरीर कारण आत्मा दिसत नसतोच. वैरही असते ते बाह्य दिसणाऱ्या शरीराशी.आत्मा मात्र  आपले स्थान बदलून बेमालूम पणे दुसऱ्या आत्म्यात प्रवेश करतो.
                                                                
                                           आत्म्याचा आध्यात्मिक  प्रवास
                                            --------------------------------------
             हा  आपला आत्मिक प्रवास अखंडपणे  वर्षानु - वर्ष चालू आहे. आपले ''सृष्टीचक्र'' हे अविरत फिरत असते.               निसर्गात उन्हाळा -पावसाळा -हिवाळा हे  बारमाही ऋतुचक्र .मनुष्याचे बालपण -तारुण्य -म्हातारपण हे आयुष्याचे  चक्र .
             दिवसाचे पहाट--सकाळ -मध्यान्ह -रात्र हा दिनक्रम तर  घड्याळात वेळेची-- रात्री १२ ते दुपारी १२ अशी -- २४ ताशी धावपळ .
             आपल्या --सृष्टीचक्राचे प्रतिक आहे ते '' स्वस्तिक चिन्ह ''.
             याचा कालावधी असतो  ५००० वर्षाचा .त्याचे ४ भाग प्रत्येकी १२५० वर्ष कालावधीचे .
             ते  समोरून पाहिले असता घड्याळाचे चाली नुसार-त्याचे उजव्या बाजूचा  वरील भाग म्हणजे --सतयुग त्या खालील --त्रेता युग
             डावी कडील खालील --द्वापार  व त्या वरील-- कलीयुग
             कलियुग व सतयुग याचा संधी काल म्हणजे --संगम युग
                                -------------------------------------------------------------------
            आत्म्याचा प्रवास हा सृष्टी चक्रातून होताना त्यास ८४ वेळा जन्म- मरणाच्या फेऱ्यातून मार्गक्रमण करावे लागते.

             * सतयुगात ----    o८   जन्म  --- श्रीकृष्ण --लक्ष्मि नारायण या देवीदेवता रुपात ---लोकसंख्या --९ लाख --सूर्यवंशी

             * त्रेतायुग  ------  १२  जन्म ----श्रीराम -सीता यांचे देवी  देवता  रुपात    -------- लोकसंख्या ---३३ करोड --- चंद्रवंशी
                                           
             द्वापरयुग ------- २१ --जन्म --- येशू --इब्ब्राहीम- बुद्ध--नानक असे धर्म संस्थापक  ---- लोकसंख्या ---कांही कोटी

             * कलियुग -------- ४२ जन्म ---- आम जनता ------------------------------------------------- कांही करोड

              संगम युग ------- 0१  जन्म  
                               --------------
                       असे---- ८४ जन्म
                               -------------- 
             यापैकी  सत + त्रेता + संगम  = २१ जन्म हे  जन्म पुण्यवान आत्म्याचे प्रतिक -  म्हणून २१ आकडा शुभ -दुर्वा -मोदकांसाठी.
             ३३ करोड देवीदेवता --त्रेता युगा अखेर -- त्याचे प्रतिक -म्हणून '' ३३ अनारश्यांचे '' वाण अधिक मासात जावयास देतात .
                                                    
                            
                                                  *  आत्म्याचे ३ रूपे *
                                         स्थूल रूप - ------लौकिक रूप --    मानवी  शरीर  
                                         सूक्ष्म रूप ------अलौकिक रूप ----    आत्मा   
                                         सूक्ष्म बिंदू रूप ---- पारलौकिक रूप ---- परमात्मा
                                                 तीन लोक                                                                                                       पृथ्वी --- - सूक्ष्म वतन ------परम धाम 
                                                       
           सर्व आत्म्यांचा पिता म्हणजे ----परमेश्वर --निवास स्थान परमधाम-- हे एकमेव असून जन्म मरणाच्या फेऱ्यात येत नाहीत.
             आपण पृथ्वी तलावरील सर्व आत्मे  वरील प्रमाणे ८४ वेळेच्या जन्म -मरण बंधनात अडकलेलो असतो .त्यातून सुटका नसते .हा सृष्टीचा नियम आहे .
             जग ही एक रंगभूमी आहे .येथे  आपणास परमात्म्याने आप आपला प्रवेश कण्यास पाठविले आहे .नाटकामध्ये जसे पात्र आपला स्टेज वरील सहभाग संपताच विंगेत एक्झिट घेतो त्याप्रमाणे आपला पृथ्वीवरील कार्य भाग संपताच 'मरण 'रुपी एक्झिट घ्यावी लागते.त्यावर  आपले नियंत्रणनसते.त्यावर नियंत्रण फक्त 'परमात्म्याचे ' आपल्या पार अलौकिक पित्याचे असते .
                                          आत्म्याचा येथून पुढील प्रवास कसा असेल-----?
             सृष्टी चक्राचा ---  सध्या कली युगाचा  '' अती अखेरचा '' काल सुरु आहे .त्या वेळी परम पिता परमात्मा प्रत्यक्ष मानवी देहात अवतरतात .आपला परिचय देतात .आता आत्म्याचा पृथ्वी वरील कार्य भाग संपत आला आहे व सर्वाना आपल्या घरी जावयाचे आहे .तर मी तुम्हा सर्वाना नेण्यासाठी आलो आहे असे सांगतात .
                                                      
                                     
             ही  झाली आत्म्याची अर्थात  आपली स्वतःची स्वतःलाच  ओळख .याचा आपल्या व्यक्तिश: आयुष्यात कसा उपयोग करून घ्यावयाचायासाठी --राजयोग मेडीटेशन च्या ज्ञानाची ---ओळख असणे जरूर आहे .
             याची माहिती व प्रत्यक्ष्य '' राजयोग मेडीटेशन '' असा करावा हे  आपल्या घराजवळील --
           '' प्रजापिता ब्रह्माकुमारी ईश्वरीय विश्व विद्यालयाच्या''कोणत्याही केंद्रामध्ये मोफत मिळते .त्याचा अवश्य लाभ घ्यावा .
             यांचे माहितीने जीवनाला एक नवी दिशा मिळते .जीवनातील विविध कटू प्रसंगांना सामोरे जाण्याची शक्ती मिळते .
             आपल्यावरच  एखादा निराश होण्याचा प्रसंग का येतो ? त्यावर या ज्ञानाचा कसा  उपयोग  करून घ्यावयाचा याची सर्वांगीण जाणीव होते .
                             
 ''          थोडक्यात ,आपला मोबाईल दिवसभर वापरल्या नंतर जसा ब्याट्री---- उतरल्याने काम देईनासा  होतो .व त्यास पुन्हा चार्जिंगला लावावे लागते नंतर तो पुन्हा फ्रेश होतो .त्याच प्रमाणे आपला आत्मा '' ८४ जन्म -मरणाच्या'' फेऱ्यातून जातो .तसेच जीवन जगताना बाह्य परिणामांचा आपल्यावर कसा परिणाम होतो .त्यातून आध्यात्मिक  ज्ञानाने त्यावर मात करून आपले जीवन- सुखी -प्रसन्न -दीर्घायू -तेजपुंज कसे करायचे याचा मार्ग सापडतो.                                            याचा प्रत्यक्ष  या -आध्यात्मिक ज्ञानाचा  अनुभव घेण्यातच मजा आहे .
                          आम्ही तो घेत  आहोत .तुम्हीही अनुभव घेऊन पहा ***************
                                                    अनुभव हीच खात्री .
                                                      // ओम शांती //            

// हवाहवासा वाटणारा......'' हवाई ''.....प्रवास // ( भाग १ )

                             

                               //  हवाहवासा वाटणारा......'' हवाई ''.....प्रवास //         (  भाग  १  )

                               ............................................................................

                                हवा में उडता जाये........... मेरा लाल दुपट्टा मलमल का---------जी हा------ //

                                या गाण्यातील दुपट्टा ज्या सहजतेने हवेत उडत जातो तसाच आजचा विमान प्रवासही सहज सुलभ झालेला आहे .याचा अनुभव एवढ्यात  मुंबई ---वाशिंग्टन या विमान प्रवासात आला .
                               आजच्या आय .टी. च्या युगात घरोघरची मुले आणि हो मुलीसुद्धा आपले ज्ञान अधिक समृद्ध करण्यासाठी ह्या मार्गाचा अवलंब करतात .अन सहज पणे उच्च शिक्षण घेऊन तेथेच इंगलंड -अमेरीका -जपान -  जर्मनी -ऑस्ट्रेलिया येथे स्वछ्य -शांत -निसर्ग रम्य वातावरणात  रमतात .तेथे मिळणाऱ्या सुखसोई मुळे तेथील प्रतिकूल हवामानातही  हळू हळू सवयीचे  होऊन जातात .
                               त्या नंतर सुरु होते पालकांची वारी कधी कन्व्होकेशन -अर्थात मुलांच्या पदवीदान समारंभाच्या निमित्ताने तर कधी लग्नाळलेल्या  मुलीच्या  किंवा सुनेच्या बाळंतपणासाठी. त्यामुळेच  अनायासे   मिळणाऱ्या  ''आजी-आजोबा '' या परदेशात मुफ्त मध्ये  मिळणाऱ्या  नव्या पदवीमुळे .त्यामुळे मिळणारा आनंद काही वेगळाच असतो.
                               पण या ''' वर वर  '' दिसणारा आनंद उप भोगण्यासाठी त्यानाही बरीच कळ----- काढावी लागलेली असते .  हे मात्र --''वा वा ...!! निघालात वाटत--- इंग्लंड ----अमेरिकेला .मज्जा आहे बाबा तुमची !! असे म्हणणार्या नातेवाईक मंडळीच्या अथवा मित्र मंडळींच्या  गावीही नसते .     ह्या कळा सुद्धा भविष्यात सुखद आनंद देतात त्याचा प्रत्यय येतो तो या परदेश गमनाने.
                               त्यांचे माहिती साठीच  हा प्रदीर्घ  लेख --प्रपंच .................................
                                   
                               या सुखानंदाची मुहूर्त मेढ आपल्याला मुले झाल्यापासूनच सुरु होते त्यासाठी काही ---- स्वानुभवाचे '----  तंत्र आणि मंत्र ''

        -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
                                 १)  हल्लीच्या सुखी जीवनाच्या मंत्राप्रमाणे एक या दोन                                         
                                 २) मातृ भाषेतूनच शक्यतो प्राथमिक शिक्षण मुलांना द्यावे .
                                 ३) मुलांच्या सर्वांगीण गुणवाढी साठी आपला वेळ मुलांना द्या सह कुटुंब सहल काढा .
                                 ४) टी.वी.पाहण्याच्या--- व्यसनापासून आपण सर्वजण  जरा दूरच राहा                                   ५) मुलांमधील सुप्त गुणांचा शोध घ्या त्या साठी अधून मधून शाळेतील शिक्षकांना भेटा.

                                        ६) आपली मते मुलांवर लादू नका .
                                        ७) मुलांना एखादा छंद जोपासू द्या --
                                        ८) त्यांच्या मित्रांना घरी बोलवा आपणही त्यांचे घरी जा.
                                        ९) शाळे व्यतिरिक्त  एखादी परकीय भाषा ८ वी -९ वी पासूनच शिकू द्या.
                                      १०)  घरातील वातावरण नेहमीच  शांत व प्रसन्न  ठेवा .
                                                  -----------------------------------------------------------
                                 

                          ११ ) आलेला निकाल आनंदाने स्वीकारा-- पुढील वेळी सुधारण्यास वाव असतो याचे भान ठेवा.
                          १२ ) व्यावसाईक शिक्षणाची निवड  करण्याची मुभा पूर्णपणे  मुलांना घेऊ द्या.
                          १३) स्पर्धा परीक्षा देण्याचा प्रयत्न करा.
                          १४ ) मुलांना नेहमी  प्रोत्चाहनच  द्या .
                          १५ ) इतर मुलांशी आपल्या मुलाची तुलना करू नका.

                                     १६) शिक्षक  --- अनुभवी प्राध्यापकांचा सल्ला घ्या.
                                     १७) आपण तसेच मुलांनाही  वेळीच संगणक साक्षर करा .
                                     १८) पोकेट मनी -मोबाईल- हॉटेलिंग  च्या खर्चावर  नियंत्रण ठेवा .
                                     १९) मुलांकडे ---पती - पत्नी दोघांनी सारखेच लक्ष्य द्यावे .
                                     २०) प्रयत्नांती परमेश्वर या मंत्रावर विश्वास ठेवा .
                                                       ------------------------------------------------------------
                          २१) स्वतःसाठी--- दररोज १ तास वेळ  काढा त्यात व्यायाम -मेडीटेशन -ध्यान  धारणा करावी .
                          २२ ) देव धर्माचे '' अती अवडंबर ''-- आचरण नसावे
                          २३ ) महत्वाचे --मुलांची - लग्न ठरविताना मात्र मुलांच्या पसंतीलाच वाव द्या.
                          २४) त्यांचे संसारात अती ढवळा ढवळ '' आयांनी ''करू नये .
                          २५) येतील ते - प्रसंग -परिस्थिती -फायदा -नुकसान याचा फार विचार न करता मन मोकळ्या                                   ''Accept'' करा व  Forget   and    forgive चा मंत्र सतत ध्यानात असू द्या .

                        कारण एखादी मनाविरुद्ध  गोष्ट घडून------- गेल्या नंतर ------- त्याचा फारसा त्रास करून घेऊन  उपयोग नसतो .
            -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------      
                                            //   विमान प्रवासाची पात्रता //

             अश्या प्रकारे अडथळ्याची शर्यत पार ..........केल्यानंतर मग कुठे मुलांच्या कर्तुत्वाला वाव मिळतो .
             तो संगणक वा जी मिळेल त्या शाखेचा इंजिनियर होऊन नशिबाने चांगली साथ दिली तर डिग्री मिळण्यापूर्वीच क्याम्पस इंटरव्यू मधून सिलेक्ट होतो  व खऱ्या अर्थाने अर्थार्जनास लागतो .व पालकांना हायसे वाटते .

             कंपनीत काम ....मिळणारे प्रोजेक्ट इंग्लंड -अमेरिकेतील असतील तर वेळी अवेळी काम करावे लागते .त्याची तयारी असावी लागते .व कामामध्ये चांगला प्रोग्रेस दिसला तर कंपनी डायरेक्ट त्यांच्या क्लायंट कडे म्हणजेच....... इंग्लंड -अमेरिकेस पाठविते .

             त्या अगोदर आपला पासपोर्ट मात्र तयार असावा लागतो.आणि मग घरात सुरु होते ती  वेगळीच --- लगीन घाई .
             परदेशात जाण्याच्या अनोख्या तयारीस .........................................

             दुसरा परदेशी जाण्याचा खुष्कीचा मार्ग म्हणजे  बी .ई. झाल्या नंतर------ M.S.  करण्यासाठीची G.R.E.परीक्षा देऊन --स्व खर्चाने ....तिकडील नामांकित विद्यापीठात प्रवेश घेणे .तेथे गेल्यावर कांही विद्यापीठात स्टायपेंड मिळते .अथवा तेथे सुटीचे दिवशी  काम करून बऱ्यापैकी पोकेट मनी मिळू शकतो .
             तेथे--- '' एकटे राहण्याची --स्वैंपाक करून खाण्याची --तेथील हवामानाशी जुळवून घेण्याची ----होम सिक न होण्याची मुलांची  परीक्षा सुरु होते ती वेगळीच.आणि या सर्वातून जो  '' सही  सलामत सुटतो ----- '' तो खरा '' मुकद्दर का सिकंदर '' ठरतो .

            हळू हळू येथील उत्तम -स्वच्छ -नीट नेटक्या वातावरणाची सवय होत जाते .बँक  ब्यालंस   नजरेच्या टप्प्यात येतो . ब्याचलर   असे पर्यंत'' शेयरिंग रूमचा '' अनुभव मिळतो .
                                आता सुरु होते आई -बाबांना परदेश वारी घडविण्याची तयारी .
                       ----------------------------------------------------------------------------------------
                                   पासपोर्ट व व्हिसा  काढणे ------- एक दिव्य---- !!!!

                   ----------------------------------------------------------------
            परदेश प्रवासास निघण्याची  पहिली पायरी स्वतःचा --पास पोर्ट असणे  .  सध्या त्यासाठी भक्तांची मोठी रांग असते .
           तसेच पोलीस व्हेरिफिकेशन वगैरे बाबींची पूर्तता होण्यास २--४ महिन्याचा कालावधी लागतो .पासपोर्ट आला म्हणजे परदेशी जाण्याचे बेत हवेत रंगवायला प्रारंभ होतो .पण दाल आटे का भाव काय असतो त्याची प्रचीती हळू हळू येऊ लागते .

           अमेरिकेचा पासपोर्ट १० वर्ष कालावधीसाठी मिळतो .परंतु त्यास मोठ्या अडथल्यातून व प्रत्यक्ष इंटरव्यू साठी मुंबईस अमेरिकन वकिलातीत हजर रहावे लागते . त्या वेळी आपले फिंगर प्रिंट्स घेतात त्यावेळी हातास कोणती जखम व त्यावर  मेंदीचा रंग असून चालत नाही .याची महिला वर्गाने विशेष दक्षता घ्यावी .अन्यथा पुनश्च जावे लागते .

           परदेश प्रवासास निघण्या पूर्वी त्या त्या देशाच्या नियमानुसार ---- अधिकृत  व्हिसा (Visitor Intended to Stay Abroad ) काढावा लागतो.
           त्यासाठी प्रत्येकाला  स्थावर जंगम मालमत्ता --बँक पुस्तके --इन्कम ट्याक्स रिटर्न इ माहितीची सर्व मूळ कागदपत्रे सादर करावी लागतात .
          ज्याच्या कडे परदेशी राहणार त्याचा------ पत्ता- -बँक अकौंट --पासपोर्ट --व्हिसा--आमंत्रण केल्याचे पत्र इ.सर्व माहितीची मूळ कागद पत्रे लागतात.
          फिंगर प्रिंट्सचे वेळी हातावर मेंदी असता कामा नये याची खबरदारी महिलांनी घ्यावी.
          इंग्लंड  U.K. चा व्हिसा --- ६ महिन्यांसाठीच मिळतो .इतर युरोप देशासाठी पुन्हा वेगळा शान्घैन व्हिसा लागतो.
          अमेरीका व्हिसा साठी ---- पत्यक्ष मुलाखत द्यावी   लागते . U.S. व्हिसा नशिबात असेल तर पहिल्या फटक्यात मिळतो .
          अन्यथा कोणतेही कारण न देता नाकारला जाऊ शकतो. ६ महिने थांबावे लागते हा व्हिसा --सलग १० वर्षाचा मिळतो . ७ ते ८ हजार रु./-फी वाया जाते मनस्ताप होतो .त्यासाठी काळजी घ्यावी लागते.
          या सर्व सोप संस्कारातून अर्थात अग्निदिव्यातून पार पडल्यावर आपण सुटकेचा निश्वास सोडतो आणि  हवाहव्याश्या विमान प्रवासास पात्र ठरतो.

          यासाठी आपली प्रकृती उत्तम असणे जरुरीचे असते त्यामुळे परदेश प्रवासाचा चांगला आनंद लुटता येतो .वेगवेगळ्या देशात गेल्यावर तेथील खाद्य पदार्थांचा आस्वाद घेण्याची तयारी करून ठेवावी म्हणजे निराशा होत नाही.
                           
          एखाद्या प्रवासी कंपनी बरोबरही परदेशी प्रवास करता येतो.पण त्यामध्ये थोडी घाई होते कारण थोड्या वेळात जास्त स्थळे ते दाखवितात .पण त्याची एक वेगळी मजा असते .विमानप्रवासाची  पूर्व तयारी करून ३ महिने अगोदर  विमान तिकीट काडल्यास बऱ्या पैकी स्वस्त मिळते.आयत्या  वेळी तिकिटाच्या  ८ -१० हजारापर्यंत फरक पडतो.तसेच दोन तीन एजंट कडे चोकशी केल्यासही फायदा होऊ शकतो .
          -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                                                         अधांतरी

                                       //   विमान प्रवासाची पूर्व तयारी  //

                            -------------------------------------------------------------------

                      ज्या विमान कंपनीचे तिकीट काढले असेल त्यांचे--- नियमानुसार आपण किती वजनाचे सामान घेऊ  शकतो याचा अंदाज घ्यावा.
                      साधारण पणे २ मोठ्या ब्यागा ----(२३ किलो प्रत्येकी ) या ब्यागा विमानात स्वतंत्र विभागात असतात . व -----१ केबिन  ब्याग ७ किलो  आपल्या बरोबर असते --एवढे सामान घेता येते .
                      केबिन ब्यागेत   ( विमानात आपल्या बरोबर असणारी ) द्रव पदार्थ  -----कोस्म्यातीक्स --धारदार वस्तू  अजिबात घेता येत नाही हे चांगलेच ध्यानात असू द्यावे .पासपोर्ट ---व्हिसा -- तिकिटाच्या  झेरोक्स प्रत्येक ब्यागेत असू द्यावी .मूळ  पासपोर्ट -तिकीट -जेथे जायचे तेथील पूर्ण पत्ता फोन सह एका स्वतंत्र छोट्या ह्यांडी पर्स मध्ये घ्यावे कारण ही माहिती    जाता -येता स्वतंत्र पेपरवर लिहून द्यावी लागते .आपल्याला  लागणारी औषधे डॉक्टरांच्या प्रिस्क्रिपशन सह असू द्या.

                      एवढी सर्व तयारी करून आपण अविस्मरणीय अश्या विमान प्रवासास निघतो .बरोबर एक वेळचे जेवण व एक दोन दिवस टिकणारे खाद्य पदार्थ घ्यावेत .विमातळावर सुमारे ३ तास अगोदर पोहोचावे अश्या बेताने पोहोचा.छान पैकी जेवण करावे फ्रेश होऊन तयार  व्हावे .बरोबर आलेल्या स्नेहीजनांचा निरोप घेऊन------त्यांना पुन्हा भेटण्यासाठी थांबवून ,

                      आपले सामान त्र्वोलीवर घेऊन पासपोर्ट  /तिकीट दाखवून आत प्रवेश करावा .आत गेल्यावर ज्या कंपनीच्या  विमानाने जायचे त्या काऊनटर  पाशी जावे .तेथे आपले पास-पोर्ट /तिकीट पाहून मोठ्या ब्यागाचे वजन करून त्या ताब्यात घेतल्या जातात .त्यावर नंबर टाकून आपला विमानात प्रवेश करण्यास लागणारा  बोर्डिंग पास मिळतो .त्यावर ब्यागांचे नंबरचे स्टिकर्स असतात .आता विमानात घ्यावयाच्या प्रत्येक ब्यागेला--पर्स अथवा स्याक असेल त्याला विमान कंपनीचा ट्याग लावून घ्या म्हणजे ते अधिकृत पणे आपल्या बरोबर  ठेवता येणारे सामान समजले जाते .

                      एवढ्या प्रक्रीये नंतर आपण पुन्हा एकदा सर्व ओ के ---- झाल्याचे सांगण्यास व  आपणास सोडवायला आलेल्या नातेवैकांना भेटण्यास जावू शकतो .

                      कारण यानंतरची प्रक्रिया असते '' इमिग्रेशन '' अर्थात हा----- देश सोडल्याचा अधिकृत '' शिक्का '' पास पोर्ट वर बसण्याची. ह्या साठी आपल्या बद्दलच्या माहितीची एक स्लीप भरून द्यावी लागते .त्या मध्ये नाव -पत्ता --पासपोर्टची माहिती इ.गोष्टी भराव्या लागतात . व आपण सिक्युरिटी चेकिंग साठी पुढील दालनात येऊन   त्यांच्या ----- पुनर्भेटी पर्यंत दृष्टी आड होतो .
                      येथ पर्यंतचा प्रवास प्रथमच विमान  प्रवास करणाऱ्यांना उत्चुक्तेचा --संभ्रमाचा --वाटतो .

      अश्या या ''अधांतरी ''  प्रवासास आता अर्धविराम  देऊया !!...............